Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/5542 Esas 2018/16444 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLÜ : ...
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Temyize konu dosya uyarlama yargılaması olduğundan ve hükümlü hakkında uyarlama sonrası verilen cezanın kazanılmış hak oluşturmayacağı belirlenerek yapılan incelemede,
1-Hükümlü hakkında Adana 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.04.1999 tarihli ve 1998/1411 E, 1999/325 K. sayılı kararın Yargıtay 6. Ceza Dairesince 30.06.1999 tarihinde onanmasından sonra ve dosya arasında fotokopi şeklinde bulunan 23.06.2008 tarihli ek karar ile hükümlü hakkında daha önceden uyarlama yapıldığının anlaşılması karşısında; hükümlü hakkında mükerrir karar bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi, mükerrir karar bulunmadığının anlaşılması halinde hükümlü ve diğerlerinin yakalanmasından sonra soruşturma aşamasında, suça konu teybi sattıkları yeri göstererek teslimini sağladıkları; ancak, teybi sattıkları şahsın parasının iade edilip edilmediği de tespit edilerek sonucuna göre hükümlü hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/1-2. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükmünün uygulanıp uygulanmayacağı değerlendirilip 765 sayılı TCK ile 5237 sayılı TCK’nın ilgili maddeleri uyarınca Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde ayrı ayrı uygulamalar yapılıp, cezalar belirlenip, sonuç cezaların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe yasa değerlendirmesi yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
2-Hükümlünün diğer sanıklarla önceden vermiş oldukları karar doğrultusunda, anlaşarak suça doğrudan katılıp hırsızlık suçunu birlikte işlediği anlaşılmakla; hükümlü hakkında 5237 sayılı TCK.nun 37/1. maddesi yerine, aynı Yasanın 39/1. maddesi ile uygulama yapılması,
3-5237 sayılı TCK"nın 168/1. maddesi gereğince yapılan uygulama sırasında, TCK"nın 168/2. maddesinde belirlenen oran da gözetilerek, indirim oranının 1/2 oranından fazla olması gerektiğinin düşünülmemesi,
4-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun Dairemizce de benimsenen 08.04.2008 gün ve 2008/1-157 Esas, 2008/74 Karar sayılı ilamında açıklandığı üzere; tekerrür uygulamasına esas alınacak hükümlülüklerin ve sonraki suç tarihinin 01.06.2005 tarihinden önce olması halinde; 5237 sayılı TCK"nun lehe kabulü ile yapılan uygulamalarda aynı Kanunun 58. maddesinde yer alan tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlü ..."ın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 20.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.