Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/4598 Esas 2016/162 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma

HÜKÜM : Beraat (her iki sanık içinde)

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Şikayetçi sigorta şirketi ile tali acentelik sözleşmesi bulunan ve tahsil ettiği paraları şirkete iade sorumluluğu bulunan sanığın, bu paraları şirketin hesabına aktarmayarak uhdesinde tuttuğu iddia edilen olayda,
1)Sanık Bünyamin hakkında verilen beraat kararına ilişkin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanık Bünyamin"in ve diğer sanığın beyanlarına göre; Bünyamin"in fiili olarak şirket işleri ile ilgilenmediği, kağıt üzerinde ortak olduğu ve dolayısı ile atılı suçu işleme kastının olmadığı anlaşılmakla mahkemenin beraate dair kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2)Sanık Şenel hakkında verilen beraat kararına ilişkin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanık Şenel"in duruşmada müşterilerin bir kısmının kesilen poliçe bedellerini kendisine ödemediğini bu sebeple bunların iptalini istediğini, bir kısmını ise müşteri çeki ile ödediğini ancak katılan şirket tarafından vadesinde bankaya ibraz edilmeyince karşılığının olmadığını ve bu sebeple sözleşmesinin iptal edildiğini savunması karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde ortaya çıkarılması bakımından, öncelikle ilgili sigorta şirketi yetkilisinin çağrılıp paranın ne şekilde tahsil edildiği, çek ile ödeme yapılıp yapılmadığının, paranın tamamının sözleşmenin feshi tarihinden önce ve zamanında iade edilip edilmediği hususlarının sorularak açıklığa kavuşturulmasından sonra toplanan delillere göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdirinin gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.