Yağmaya teşebbüs - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/2131 Esas 2020/1332 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2131
Karar No: 2020/1332
Karar Tarihi: 12.03.2020

Yağmaya teşebbüs - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/2131 Esas 2020/1332 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, yağmaya teşebbüs suçunu işleyen sanığın hüküm giymesi gerektiği sonucuna vararak yerel mahkemenin kararını onamıştır. Ancak ceza tayininde yapılan hatalar nedeniyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Sanığın 5237 sayılı TCK'nin 149/1-a ve c maddelerine aykırı biçimde silahla ve birden fazla kişi ile işlemesi nedeniyle ceza tayininde, c bendinin değerlendirilmesi gerektiği ancak bu yapılmadığı için alt sınırdan uzaklaşılarak ceza belirlenmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca suç tarihinde 15-18 yaş grubunda olan sanığın 5377 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik öncesinde 1/2 indirim oranının öngörüldüğü gözetilmeden 1/3 oranında indirim yapılarak haksız şekilde ceza tayini yapılmıştır. Sanık hakkında 5237 sayılı Yasanın 53/4. maddesi uyarınca 53/1. maddedeki hak yoksunluklarının uygulanamayacağı da belirtilen hatalar arasındadır. Bozma öncesi verilen Gaziantep 3. Ağır Ceza Mahkemesinin hükmünde yaralama suçundan uygulanan cezanın ardından bozma sonrası hükümde kazanılmış hakkı gözetilmeden ceza tayini yapıldığı da belirtilmiştir. Kararda yer alan kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı TCK'nin 149/1-a ve c, 61, 31/3, 5377 sayılı Kanun, 53/4 ve CMUK'un 326/son maddesi.

6. Ceza Dairesi 2018/2131 E. , 2020/1332 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağmaya teşebbüs
HÜKÜM : Hükmün açıklanması; Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve Yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Yağmaya teşebbüs suçunun, 5237 sayılı TCK’nin 149/1. maddesinin (a) ve (c) bentlerine aykırı biçimde silahla ve birden fazla kişi ile birlikte işlenmesine karşın, aynı Yasanın 61. maddesi uyarınca, temel ceza belirlenirken, (c) bendinin değerlendirilmeye esas alınmaması ve alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayini gerektiğinin düşünülmemesi,
2-Suç tarihinde 15-18 yaş grubunda olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nin 31/3.madde ve fıkrasında 5377 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik öncesinde 1/2 indirim oranının öngörüldüğü gözetilmeden 1/3 oranında indirim yapılarak fazla ceza tayini,
3-Suç tarihinde 15-18 yaş grubunda olan sanık hakkında 5237 sayılı Yasanın 53/4. maddesi uyarınca 53/1. maddedeki hak yoksunluklarının uygulanamayacağının düşünülmemesi,
4-Sanık hakkında bozma öncesi verilen Gaziantep 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 2004/325 Esas, 2007/73 Karar sayılı hükmü ile yaralama suçundan 765 sayılı TCK"nin 456/4 hükmü uygulanarak neticeten 583 TL adli para cezasına hükmedildiği, bozma sonrası kurulan hükümde; sonuç cezanın adli para cezası olarak belirlenmesi yerine, 1 ay 23 gün hapis cezası olarak belirlenmek suretiyle kazanılmış hakkı gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurularak CMUK"un 326/son maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, ceza süresi bakımından 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 326/son. maddesinin gözetilmesine, 12.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.