Kenevir ekme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/13674 Esas 2017/6200 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/13674
Karar No: 2017/6200
Karar Tarihi: 30.11.2017

Kenevir ekme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/13674 Esas 2017/6200 Karar Sayılı İlamı

Özet:

10. Ceza Dairesi tarafından görülen davada sanık, kenevir ekiminden suçlu bulunmuştur. Dosya incelendiğinde yasaya uygun olarak işlemlerin yapıldığı, delillerin tartışıldığı ve vicdani kanının belge ve bilgilerle uyumlu olduğu görülmüştür. Ancak ceza miktarı ve infaz rejimi konusunda hükümde yanlışlıklar yapıldığı tespit edilmiştir. İlgili kanun maddeleri TCK'nın 61. maddesi (temel cezanın belirlenmesi), 3. maddesi (orantılılık ilkesi), 58. maddesi (mükerrirlere özgü infaz rejimi) ve 6. fıkrasının 2. cümlesi (denetimli serbestlik uygulanması) olarak belirtilmiştir. Hükmün bu sebeplerden dolayı bozulmasına karar verilmiştir.

10. Ceza Dairesi 2013/13674 E. , 2017/6200 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kenevir ekme
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içerisindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipinin doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Suça konu 1640 adet kenevir miktarı, suç konusunun önem ve değeri ile oluşturduğu tehlikenin ağırlığı dikkate alınarak TCK"nın 61. maddesindeki ölçütler ve aynı Kanun"un 3. maddesindeki orantılılık ilkesine göre temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Adli emanetin 2012/57 esasında kayıtlı suç eşyalarının müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilirken, TCK"nın 58. maddesinin 6. fıkrasının 2. cümlesi gereğince, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik uygulanmasına da hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın ve Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 30/11/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.