MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın, müşteki ... adına düzenlenen sahte nüfus cüzdanı ile bireysel abonelik sözleşmelerini imzaladığı ve yakalandığında üzerinde GSM hatlarının ele geçirildiği iddia ve kabul olunan somut olayda;
A-Resmi belgede sahtecilik suçundan sanığın mahkûmiyetine dair hükme ilişkin temyiz itirazının incelenmesinde,
Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas hükümlülüğü bulunduğu halde sanık hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanılmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
B-Özel belgede sahtecilik suçundan sanığın mahkûmiyetine dair hükümlere ilişkin temyiz itirazlarına gelince;
1-Sanığın tüm aşamalarda sahte nüfus cüzdanı düzenlemek dışındaki suçlamaları kabul etmemesi; 05/08/2011 tarihli uzmanlık raporunda bireysel abonelik sözleşmelerindeki yazı ve imzaların sanığın eli ürünü olmadığının tespit edilmesi; abonelik sözleşmeleri düzenlenilirken ... veya ... adına düzenlenmiş nüfus cüzdanlarının kullanılmaması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması bakımından, söz konusu sim kartların sanıkta bulunma nedeni sanığa açıklattırılıp, sanığın bu telefon hatlarını kullanıp kullanmadığını tespit etmek amacıyla ilgili yerlerden HTS kayıtlarının istenilmesi, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabul ve uygulamaya göre;
a)Suça konu abonelik sözleşmelerinin farklı tarihlerde düzenlediğinin anlaşılması karşısında sanık hakkında zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması,
b)5237 sayılı TCK’nun 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
c)Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas hükümlülüğü bulunduğu halde hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması,
d)Hükümden sonra 19.02.2014 tarih ve 28918 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanunun 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 4. fıkrasındaki "Kişinin bilgisi ve rızası dışında işletmeci veya adına iş yapan temsilcisi tarafından abonelik tesisi, işlemi veya elektronik kimlik bilgisini haiz cihazların kayıt işlemi yapılamaz ve yaptırılamaz, bu amaçla gerçeğe aykırı evrak düzenlenemez, evrakta değişiklik yapılamaz ve bunlar kullanılamaz" hükmü karşısında; özel hüküm niteliğinde bulunan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesindeki düzenleme de gözetilip, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sonuç ceza miktarı itibarıyla kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 14.11.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.