Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9785 Esas 2018/3245 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/9785
Karar No: 2018/3245
Karar Tarihi: 21.03.2018

Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9785 Esas 2018/3245 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkum olan bir sanığın temyiz itirazları değerlendirildi. Sanığın alkol etkisi altında araç kullanması sebebiyle ceza alması doğru olmasına rağmen, mahkeme tarafından TCK'nın 179/2. maddesi belirtilmeden 179/3. maddesi uyarınca ceza verilmesi kanuna aykırı bulunarak kararın bozulmasına karar verildi. Hükmün gerektirdiği şekilde düzenlenerek onaylanması kararlaştırıldı. Kanun maddeleri ise şu şekilde açıklanabilir: TCK'nın 179/3. maddesi, alkol ve uyuşturucu madde etkisiyle araç kullanma suçunu düzenlerken, aynı madde 2. fıkrası da suçun yaptırımlarını belirlemektedir. 5237 sayılı TCK'nın 179/2. maddesi ise alkol etkisiyle araç kullanmayı suç olarak tanımlamaktadır. CMK'nın 232/6. maddesi ise, verilen bir kararın kanuna aykırı olması halinde temyiz başvurusunda bulunulabileceğini belirtmektedir.

12. Ceza Dairesi 2017/9785 E. , 2018/3245 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3, 62, 50/1-a, 52/2, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine; ancak,
5237 sayılı TCK"nın 179/3. maddesinde alkol ve uyuşturucu madde etkisiye araç kullanmanın suç olarak düzenlenip aynı maddenin 2. fıkrasında ise yaptırımının belirlendiği gözetilmeksizin, 157 promil alkolü olarak araç kullanan sanık hakkında temel ceza tayininde TCK"nın 179/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan “179/3” ibaresinin “5237 sayılı TCK"nın 179/3. maddesi yollamasıyla 179/2. maddesi” ibaresi ile değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA 21.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.