Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/26889 Esas 2014/14458 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/26889
Karar No: 2014/14458
Karar Tarihi: 8.4.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/26889 Esas 2014/14458 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği bir kararda, sanık hakkında mağdurunu bıçaklayarak yaralama suçundan mahkumiyet hükmü verilmiştir. Ancak, sanığın cezasının TCK'nin ilgili maddelerine göre eksik tayin edilmesi ve hak yoksunlukları ile ilgili kısmın düzeltilmesi gerektiği kararına varılmıştır. Ayrıca, sanığın mağduru yaralamaya çalıştığı sırada başka bir kişinin yaralanmasına sebep olması sebebiyle olası kast hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması konularının tartışılması gerektiği belirtilmiştir. Kararda, suçlu bulunan sanığın cezası TCK'nin 86/1 ve 86/3-e maddelerine göre belirlendiği ve TCK'nin 87/1-d(son) maddesi uyarınca 5 yıla çıkartılması gerektiği belirtilmektedir. Ayrıca, sanığın mahkûmiyeti ile ilgili 5237 sayılı TCK 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılması kararının, kendi altsoyu üzerindeki 53/1-c maddesinde belirtilen velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri TCK'nin 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar kullanmaktan yoksun bırakılması gerektiği vurgulanmıştır.

3. Ceza Dairesi 2013/26889 E. , 2014/14458 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık hakkında mağdur ..."i yaralama suçundan kurulan hükmün temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın eylemini bıçakla gerçekleştirdiğinin kabulü karşısında, 5237 sayılı TCK"nin 86/1 ve 86/3-e maddelerine göre belirlenen hapis cezasının TCK"nin 87/1-d(son) maddesi uyarınca 5 yıla çıkartılması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz istemi olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın, hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, kendi altsoyu üzerindeki 53/1-c maddesinde belirtilen velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri TCK"nin 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının hak yoksunlukları ile ilgili kısmının “Sanığın 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinin a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen hakları mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki 53/1-c maddesinde belirtilen velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri ise 53/3 maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar kullanmaktan yoksun bırakılmasına" şeklinde değiştirilmesi suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2) Sanık hakkında mağdur ..."yü yaralama suçundan kurulan hükmün temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Sanığın bıçakla abisi olan mağdur ..."i yaralamaya çalıştığı sırada mağdur ..."in sanığa engel olmak istediği ancak sanığın kendisine yönelik doğrudan bir eylemi olmaksızın elinden yaralandığının mevcut delillerle anlaşılması karşısında, sanık hakkında olası kast hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel sabıkası bulunmayan sanık hakkında, 5271 sayılı CMK"nin 231/6. maddesine belirtilen şartlar yönünden bir değerlendirme yapılarak sonucuna göre hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 8/4/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.