Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/30659 Esas 2019/6742 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/2, 62, 52 ve 51. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili ile sanık ve müdafisi tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Sanığın, ticaret mahkemesince iflasına karar verilen... İnşaat Turizm Pazarlama Anonim Şirketi hakkında... İflas Müdürlüğünün 2003/16 sayılı dosyası üzerinden alacaklı şikâyetçi vekili sıfatıyla yürüttüğü takip sırasında tahsil ettiği 89.671,29 TL’yi uhdesinde tutmak suretiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda;
Sanığın aşamalardaki savunmalarında, tahsil edip de müvekkiline vermediği paraların, katılan şirketle aralarında yaptıkları sözleşmelere istinaden alması gereken meblağlar olduğunu, bu paraları tahsil ettikten sonra şirket yetkililerini arayarak durumu bildirdiğini, onların da borçlarını ödeyebilecek durumda olmamaları nedeniyle söz konusu paranın alacaklarına mahsuben kendisinde kalabileceğini söylediklerini, nitekim alacaklarını tahsil etmek istemesine rağmen şirketin adres değiştirmesinden dolayı bu yola giremediğini belirterek suçlamaları kabul etmemesi ile parayı 2006 yılının Mayıs ve Haziran aylarında tahsil etmesine rağmen basiretli bir tacir olarak hareket etmesi gereken şirket yetkililerince bu durumun sonradan öğrenildiği ileri sürülerek şikayetin yaklaşık olarak üç yıl sonra yapılmış olmasının hayatın olağan akışına aykırı düşmesi hususları birlikte değerlendirildiğinde; maddi gerçeğin hiçbir kuşkuya yer vermeksizin ortaya çıkarılması bakımından, öncelikle taraflar arasında görülmekte olan dava dosyalarının akıbeti araştırılarak, denetime elverişli olacak şekilde onaylı örneklerinin dosya arasına alınması yanı sıra şirkete ait ticari defter ve kayıtların getirtilip, sanık avukatla ilgili olarak alınan tüm şirket kararları ile sanığın katılan şirket adına yürüttüğü icra ve hukuk dosyalarının tespiti ve hukuki danışmanlık ya da başka isim altında (pazarlama, aracılık vs) yaptığı işlere ilişkin olarak bütün bu hizmetlerinden dolayı yaptığı masraflar da hesap edilmek kaydıyla alması gereken ücret ile katılan tarafından ödenen meblağların (devri taahhüt edilen gayrimenkullerin ne kadarlık borç karşılığında devredildiklerinin anlaşılamaması halinde gerçek bedellerinin belirlenmesi amacıyla keşif yapılması) karşılaştırmaları yapılarak, sanık avukatın, tahsil ettiği parayı haksız bir şekilde uhdesinde tutup tutmadığının belirlenmesi amacıyla, dosyanın bir kül halinde mali müşavir, muhasebeci ve bir hukukçudan oluşacak bilirkişi heyetine tevdii edilip, katılan şirkete haber vermek suretiyle parayı uhdesinde tuttuğuna ilişkin savunmasının aksine delil bulunmaması da dikkate alınarak, hapis hakkı kapsamında olmasa bile tüm yaptığı işlemlerden dolayı alacaklı olup olmadığı, başka bir deyişle suç işleme kastıyla hareket edip etmediği de değerlendirilmek suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri yerine, eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Sanık hakkında hükmolunan kısa süreli hapis cezasının ertelenmesine karar verilmesine rağmen, hüküm fıkrasında hapis cezasının adli para cezasına çevrildiğinden bahisle TCK’nın 53. maddesinin uygulanmadığının belirtilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekili ile sanık ve müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.