Fuhuş suçundan sanık ...’in, 5237 sayılı TCK.nın 227/2. maddesi uyarınca 3 yıl hapis ve 7300,00-TL adli para cezası ile sanık hakkında aynı Kanunun 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve hakkında denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair Sarıgöl Asliye Ceza Mahkemesinin 21.10.2008 tarih ve 2008/8 Esas, 2008/232 Karar sayılı ilamının Dairemizin 11.09.2013 tarih ve 2011/9751 Esas, 2013/8984 Karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleşmesini müteakip, kararın infazı için Manisa Cumhuriyet Savcılığına gönderildiği, Manisa Cumhuriyet Savcılığı tarafından düzenlenen 24.06.2014 tarih ve 2014/7801 ilamat numaralı müddetnameye sanık tarafından yapılan itirazın Sarıgöl Asliye Ceza Mahkemesinin 21.07.2014 tarih ve 2014/64 Değişik İş numaralı kararı ile kabulüne ve 24.06.2014 tarih ve 2014/7801 ilamat numaralı müddetnamenin ortadan kaldırılmasına karar verildiği, bu karara yönelik Manisa Cumhuriyet Savcılığı tarafından yapılan itirazın kabulüne ve Sarıgöl Asliye Ceza Mahkemesinin 21.07.2014 tarih, 2014/64 Değişik İş sayılı kararının kaldırılmasına dair Alaşehir Ağır Ceza Mahkemesinin 04.08.2014 tarih ve 2014/742 Değişik İş sayılı kararının;
Dosya kapsamına göre, sanık hakkında Sarıgöl Asliye Ceza Mahkemesinin 21.10.2008 tarihli ve 2008/8 Esas, 2008/232 Karar sayılı ilamında ikinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanması koşulları gerçekleşmesine rağmen mahkemesince bu konuda herhangi bir karar verilmediği, bu durumun ise Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 12.03.2013 tarihli ve 2012/18507 Esas, 2013/4438 Karar sayılı, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 11.02.2013 tarihli ve 2011/26646 Esas, 2013/2467 Karar sayılı ilamlarda belirtildiği üzere, hükümlü lehine kazanılmış hak teşkil ettiği, bu nedenle hükümlü 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108/3. maddesinin uygulanamayacağı gözetilmeden, itirazın reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nın 309. maddesi gereğince bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 03.11.2014 gün ve 94660652-105-45-9938-2014-19146/65169 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize ihbar ve dava evrakı tevdii kılınmakla gereği düşünüldü:
Dosya ve kanun yararına bozma isteyen ihbarname içeriğine göre, Yargıtay Kanununun 14. maddesi ve 29.01.2014 tarihli Resmî Gazete"de yayımlanarak 01.02.2014 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel 24.01.2014 tarih ve 2014/1 sayılı Kararı uyarınca, hükümlü hakkında 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin infazı Hakkında Kanununa göre ikinci kez mükerrir sayılıp sayılmayacağına ilişkin olan kanun yararına bozma istemini inceleme görevi Yargıtay 7. Ceza Dairesine ait olduğundan Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, esası incelenmeyen dosyanın görevli Daireye TEVDİİNE, 20.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.