Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/1793 Esas 2014/3288 Karar Sayılı İlamı

18. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/1793
Karar No: 2014/3288
Karar Tarihi: 25.02.2014

Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2014/1793 Esas 2014/3288 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Taşınmaz bedelinin tahsili için dava açılmıştı. Mahkeme davanın kısmen kabulüne karar verdi ve bu karar davalı tarafından temyiz edildi. Yargıtay, temyiz isteminin süresi içinde yapıldığını ve dosyadaki kanıtların ve yasal gerektirici nedenlerin takdirinde bir isabetsizlik görülmediğini belirtti. Ancak, 6487 sayılı Yasa ile değiştirilen Geçici 6. madde hükümleri gereği mahkeme ve icra harçları ile vekalet ücretleri maktu olarak belirleneceği için kararda yer alan harç ve vekalet ücreti bedellerinin yanlış olduğunu belirtti. Bu yanlışlıkların yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediği, düzeltme yapılarak hükmün onanması gerektiği kararı verildi. Kanun maddeleri ise şu şekilde: 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu Geçici 6. Madde'nin 7. ve 13. fıkraları, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi, Harçlar Tarifesi ve HUMK'nun 438. maddesi.

(Kapatılan) 18. Hukuk Dairesi 2014/1793 E. , 2014/3288 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, kamulaştırmasız el atma nedenine dayalı olarak taşınmaz bedelinin tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
11.06.2013 tarihinde yürürlüğe giren 6487 sayılı Yasa ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu"nun değiştirilen Geçici 6. maddesinin 7. ve 13. fıkralarında; “Bu madde kapsamında açılan davalarda mahkeme ve icra harçları ile her türlü vekalet ücretleri bedel tespiti davalarında öngörülen şekilde maktu olarak belirlenir” ve “Bu fıkra hükmü, bu fıkra kapsamında kalan taşınmazlar hakkında açılan ve kesinleşmeyen davalarda da uygulanır.” hükmü getirilmiştir. Bu düzenlemeler karşısında davacı lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu vekalet ücretine ve Harçlar Tarifesi uyarınca maktu harca hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değil ise de, bu yanılgıların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 6100 sayılı HMK.ya 6217 sayılı Kanunla eklenen Geçici 3. madde gözetilerek gerekçeli kararın hüküm kısmının 7. cümlesinin metinden tamamen çıkartılarak yerine "Alınması gereken 24.30 TL maktu karar harcının peşin olarak yatırılan 905,85 TL harçtan mahsubu ile bakiye 881,55 TL"nin yatıran tarafa iadesine" ibarelerinin yazılması, 8. cümlede yer alan "takdir edilen 3.313,06 TL" ibaresinin metinden çıkartılarak yerine "1.320,00 TL maktu" ibaresinin yazılması, 9. cümlede yer alan "takdir edilen 3.896,94 TL" ibaresinin metinden çıkartılarak yerine "1.320,00 TL" ibaresinin yazılması, 10. cümlesinin birinci satırında yer alan "dava dilekçesinde peşin ödenen 930,30 TL harcın tamamı" ibaresinin metinden çıkartılarak yerine "yatırılan 48,75 TL harç" ibaresinin yazılması suretiyle HUMK.nun 438. maddesi uyarınca hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı fazla alınan temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 25.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.