Mala zarar verme - tehdit - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/15776 Esas 2016/157 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/15776
Karar No: 2016/157
Karar Tarihi: 12.01.2016

Mala zarar verme - tehdit - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/15776 Esas 2016/157 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, şikayetçilere ait duvarı ve evlerinin camını kırarak mala zarar verme suçu işlemiş ve şikayetçilerden birisini tehdit etmiştir. Mahkeme, sanığın mala zarar verme suçundan aldığı cezayı temyiz talebinin reddine karar vermiştir. Ayrıca, sanığın tehdit suçu işlediği de sabit görülmüş ve hükmün açıklanmasını geri bırakma kararı uygulanmıştır. Mahkeme, yapılan yargılamaya uygun olarak sanığın temyiz itirazlarını reddederek hükmü onamıştır.
5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezalarının temyizinin mümkün olmaması karşısında, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince reddedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, tehdit suçuyla ilgili olarak hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesine rağmen uygulanmama sebeplerinin kararda gösterildiği ifade edilmiştir.

23. Ceza Dairesi 2015/15776 E. , 2016/157 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 15 - 2013/182816
MAHKEMESİ : Keşan 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 28/03/2013
NUMARASI : 2013/62 (E) ve 2013/206 (K)
SUÇ : Mala zarar verme, tehdit
SUÇ TARİHİ : 01/12/2012

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın şikayetçilere ait duvarı ve evlerinin camını kırdığı, ayrıca şikayetçilerden Ramadan"ı ""seni döverim"" şeklinde tehdit ettiği iddia edilen olayda,
1)Sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne dair temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre karar tarihi itibariyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezalarının temyizinin mümkün olmaması karşısında, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2)Sanık hakkında tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükmüne dair temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Tüm dosya kapsamına göre; sanığın ikrarı da gözetildiğinde mahkemece sabit görülen eyleminin tehdit suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının uygulanmama sebeplerinin gerekçeli kararda gösterildiği anlaşıldığından tebliğnamedeki bozma isteyen düşünce benimsenmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 12/01/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.