23. Hukuk Dairesi 2018/42 E. , 2020/4293 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde asıl ve birleşen davada davalı müflis şirket iflas idaresince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Asıl ve birleşen davada davacı vekili, müvekkilinin 01.06.1998-22.03.2008 tarihleri arasında davalı şirkette muhasebeci olarak çalıştığını, haklı neden bulunmaksızın tazminat ve diğer hakları ödenmeden müvekkilinin işine son verildiğini ileri sürerek, asıl davada şimdilik 1.000 TL kıdem tazminatı, 400 TL ihbar tazminatı ve 100 TL yıllık ücretli izin alacağı olmak üzere toplam 1500 TL"nin yasal faizi ile davalıdan tahsilini, birleşen davada ise, 2.789,75 TL izin ücreti alacağının faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, asıl dava yönünden davasını ıslah etmiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkili şirketin iflasına karar verilmiş olduğunu, davanın hak düşürücü süre içerisinde açılmadığını savunarak asıl ve birleşen davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, asıl davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, asıl davada davalının temyiz istemi üzerine; "işçinin kıdemi, meslek ünvanı, fiilen yaptığı iş, emsal işçilere ödenen ücret gibi hususlar dikkate alındığında, imzalı bordrolarda yer alan ücretin gerçeği yansıtmadığı şüphesi ortaya çıktığında, davacının çalışma süresi kesin olarak belirlendikten sonra, alabileceği ücret araştırılarak bir karar verilmesi gerektiği" gerekçesiyle Yargıtay 9. Hukuk Dairesince bozulmakla, mahkemece uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre; davalı şirketin 27.11.2008 tarihi itibariyle iflasının açılmasına karar verildiği, bu itibarla davanın kayıt kabul davasına dönüştüğü, davacının müflis idare memurluğunun bulunduğu ... 21. İcra Müdürlüğünün 2008/24 no.lu iflas dosyasında 22.12.2008 tarihinde yapmış olduğu başvurusunun 05.01.2010 tarihinde reddedildiği, 08.01.2010 tarihinde tebliğ edildiği, dava daha önce açılmış olduğundan hak düşürücü sürenin geçmemiş olduğu, bozma dışı kalarak kesinleşen hususlarda dikkate alındığında davacının müflis şirkette 01.01.2000-22.03.2008 tarihleri arasında olmak üzere 8 yıl 2 ay 22 gün çalışmasının bulunduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, asıl ve birleşen davada davalı müflis şirket iflas idaresi temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre, asıl-birleşen davada davalı müflis şirket iflas idaresinin diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
1-İflas masası aleyhine açılan kayıt kabul davası sonucunda verilen kararlar bir eda hükmü içermediği için maktu vekalet ücretine tabidir. Ayrıca asıl alacağa ancak iflas tarihine kadar faiz işletilerek masaya kaydedilmelidir. Somut olayda davacı yararına nisbi vekalet ücretine hükmedilmesi, ayrıca dava tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesi hatalı olup, kararın bu nedenlerle asıl-birleşen davada davalı yararına bozulması gerekmiş ise de yapılan yanlışlığın giderilmesi, yeniden yargılamaya gereksinim göstermediğinden, HUMK.nun 438/7 nci maddesi uyarınca hükmün, aşağıda yazılı olduğu şekilde düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda (1) numaralı bentte açıklanan nedenle, asıl-birleşen davada davalı müflis şirket iflas idaresinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, asıl-birleşen davada davalı müflis şirket iflas idaresinin temyiz itirazının kabulü ile kararın (HÜKÜM) bölümünün 1. paragrafının son cümlesinde yer alan “bu miktara dava tarihi olan 06.03.2009 tarihinden itibaren yasal faiz işletilmesine” cümlesinin hükümden çıkarılmasına, 2 no.lu paragrafında yer alan “alınması gereken 2365,42 TL harçtan peşin alınan 742,95 TL harcın mahsubu ile eksik kalan 1.572,47 TL harcın davalıdan tahsili ile hazineye gelir kaydına” cümlesinin hükümden çıkarılarak yerine “alınması gereken 31,40 TL harçtan peşin alınan 742,95 TL harcın mahsubu ile fazla alınan 711,55 TL harcın talep halinde davacıya iadesine” 4. paragrafında yer alan “4.155 TL nispi” kelime topluluğunun hükümden çıkarılarak yerine “1480 TL maktu” kelime topluluğunun yazılmasına ve hükmün düzeltilmiş bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 15.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.