Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/6846 Esas 2018/8739 Karar Sayılı İlamı

Hakaret suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 125/1, 125/4, 29/1, 62/1 ve 52/1-2. maddeleri gereğince 2.180,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Tarsus 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/04/2017 tarihli ve 2016/288 esas, 2017/79 sayılı kararına sanık tarafından yapılan itirazın reddine ilişkin Tarsus 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 12/05/2017 tarihli ve 2017/384 değişik iş sayılı kararının, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 26/10/2017 gün ve 59569 sayılı tebliğnamesiyle dava dosyası Dairemize gönderilmekle incelendi:
İstem yazısında; “Dosya kapsamına göre, sanığın diğer katılan sanık ..."na yönelik işlediği kabul edilen hakaret suçu nedeniyle mahkumiyetine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, yaşı küçük mağdurlara yönelik herhangi bir eyleminin bulunmadığı gibi hakkında mahkumiyet kararı da verilmediği, buna göre yaşı küçük mağdurlara yönelik hakaret suçunu işlediği kabul edilerek hakkında mahkumiyet kararı verilen diğer katılan sanık ..."nun yaşı küçük mağdurlara tayin edilen müdafii ücreti de dahil olmak üzere bizzat kendisinin sebebiyet verdiği yargılama giderlerinden kendisinin sorumlu tutulması gerekirken, yargılama giderlerinin sanıklardan eşit şekilde tahsiline karar verilemeyeceği gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme:
5271 sayılı CMK"nın 324. maddesinin 1.fıkrasında "Harçlar ve tarifesine göre ödenmesi gereken avukatlık ücretleri ile soruşturma ve kovuşturma evrelerinde yargılamanın yürütülmesi amacıyla Devlet Hazinesinden yapılan her türlü harcamalar ve taraflarca yapılan ödemeler yargılama giderleridir." 2. fıkrasında, “Hüküm ve kararda yargılama giderlerinin kimlere yükletileceği gösterilir." hükümleri düzenlenmiştir.
CMK"nın 326. maddenin 2. fıkrasında ise; "İştirak halinde işlenmiş bir suç nedeniyle mahkûm edilmiş olanlara, sebebiyet verdikleri yargılama giderleri ayrı ayrı yükletilir." hükmüne yer verilmiştir.
Sanık ... hakkında katılan sanık ..."na yönelik hakaret suçundan dava açılıp hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Katılan sanık ... hakkında ise aynı iddianameyle katılanlar ..., ..., ..., ..."na karşı olan eylemleri nedeniyle hakaret suçundan dava açılıp mahkumiyet kararı verilmiştir.
Yargılama giderlerinin her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerekirken, sanık ..."ın sebep olmadığı yaşı küçük mağdurlara atanan zorunlu müdafii ücretleri ile davetiye giderlerinden sorumlu tutulması hukuka aykırıdır.
Bu itibarla, itirazın kabulü yerine reddine karar verilmesi isabetli görülmemiştir.
Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden,
1- Tarsus 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 12/05/2017 tarihli ve 2017/384 değişik iş sayılı kararının, CMK"nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2- Aynı Kanun maddesinin 4-a fıkrası gereğince, sonraki işlemlerin mahallinde tamamlanmasına, dosyanın Yüksek Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 05/06/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.