MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tapusuz Taşınmaz Tescili

K A R A R

Temyiz incelemesine esas olmak üzere;
1-Davanın açıldığı Çukurca Asliye Hukuk Mahkemesinin 2008/26 Esas sayılı dava dosyasının 24.07.2008 günlü yargılama oturumunda mahkemece HUMK’nun 45 ve 46.maddeleri gereğince tescili istenen 9 parça taşınmaz bakımından tefrik (ayırma) kararı verilmiş ve her bir parça taşınmaz için ayrı esas numaralarına kaydı yapılmıştır. Duruşma gününün 2008/26 Esas sayılı dosya üzerinden taraflara bildirildiği anlaşılmaktadır.
Öte yandan Çukurca Asliye Hukuk Mahkemesinin 2008/26 Esas, 2009/39 Karar sayılı hükmünün hiçbir gerekçe gösterilmeksizin 4.2.2010 davacının temyiz dilekçesinin de 19.2.2010 tarihinde Aza ...’a tebliğ edildiği belirlenmiştir. 442 sayılı Köy Kanununun 10.maddesinde; “… muhtar köyün başıdır, yani temsilcisidir” hükmüne yer verilmiştir. Aynı kanunun 37/7.bendinde; “…köy işlerinde hem davacı, hem hasım olarak mahkemede bulunmak ve isterse mahkemeye diğer birini yerine (vekil) göndermektir” denilmektedir. Yani muhtarın göreceği köy işleri başlığı altında düzenlenen 37.maddede köyle ilgili davalarda muhtar hem davacı ve hem de davalı olarak köyü temsil edeceği açıklanmıştır. O halde köy tüzel kişiliğini köy muhtarı temsil ettiğine göre hüküm ve temyiz dilekçesi de dahil her türlü tebligatın köyü temsil eden muhtara bizzat yapılması gerekirken hiçbir gerekçe gösterilmeden köy azasına yapılmış olması usulsüzdür.
Açıklanan nedenlerle mahkeme hükmünün ve davacıya ait temyiz dilekçesinin 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümleri uyarınca yöntemine uygun bir biçimde köy tüzel kişiliğini temsil eden köy muhtarına ( adı yazılmak suretiyle) tebliğ edilmesi, temyiz süresinin dolmasının beklenilmesi,
2-HUMK’nun 434/2. maddesine göre temyiz isteği harca tabi ise harcın yatırıldığı tarihte hükmün temyiz edildiği kabul edilir. 5766 sayılı Kanunun 11.maddesi hükmü gereği 492 sayılı Harçlar Kanununun (1) sayılı Tarifesinin A) Mahkeme Harçları bölümünün sonuna (IV) nolu bölüm halinde eklenen 73,90 TL “temyiz başvuru harcı” yatırılmış ise de, davacı tarafından “temyiz karar harcının” yatırıldığı dosya kapsamından anlaşılamamaktadır. Temyiz karar harcının dayanağı HUMK’nun 434/2 maddesi ve 07.07.1965 tarih 1965/1 Esas, 1965/1 Karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu kararıdır. Bu İçtihadı Birleştirme Kurulu kararına göre, temyiz yoluna başvurmada maktu ilam harcının tamamının ya da nisbi ilam harcının ¼’ünün peşin olarak alınması gerekir.
Bu açıklamalara göre “temyiz karar harcı” hiç yatırılmadığından 25.01.1985 gün, 5/1 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı ve HUMK’nun 434/3.maddesi gereğince davacıya çıkarılacak muhtıra ile HUMK’nun 434/2 maddesi gereğince alınması gerekli “temyiz karar harcının” yedi günlük kesin sürede tamamlanmasının istenilmesi, aksi halde temyizden vazgeçmiş sayılacağının ve mahkeme kararının temyiz edilmemiş sayılmasına karar verileceğinin ihtarı, verilen süre içerisinde harç ve giderler tamamlandığı taktirde dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere geri çevrilmesi için yerel mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 04.10.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.