Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/11919 Esas 2014/10828 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/11919
Karar No: 2014/10828
Karar Tarihi: 28.04.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/11919 Esas 2014/10828 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından yapılan yargılama sonucunda, sahte üretilen kredi kartı bulunduran sanığın suçunun banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması olarak nitelendirildiği ve hüküm kurulduğu belirtiliyor. Ancak, sanığın tekerrüre esas sabıkasının bulunması nedeniyle TCK'nun 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Mahkeme kararında, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından ve vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, diğer haklardan ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği belirtilmektedir. Hüküm TCK'nun 53. maddesinin 3. fıkrasına göre düzeltilerek onanmıştır. Mahkeme kararında TCK'nun 53. maddesi detaylı bir şekilde açıklanmamıştır.

8. Ceza Dairesi 2013/11919 E. , 2014/10828 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
...."ya ait sahte üretilen kredi kartı bulunduran sanık hakkında açılan dava nedeniyle zamanaşımı süresinde hüküm kurulması mümkün görülmüş ve tekerrüre esas sabıkası olan sanık hakkında TCK.nun 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafiinin, bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak:
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıverme tarihine kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 28.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.