MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık, tehdit
HÜKÜM : Sanık hakkında:
a) TCK"nın 106/1-1.cümle, 62, 51/1-3 maddeleri gereğince mahkumiyet
b) dolandırıcılık suçundan beraat


Dolandırıcılık suçundan sanığın beraatine ve tehdit suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, katılanın ikamet ettiği ... Sitesinde güvenlik görevlisi olduğu ve babasının rahatsız olduğunu söyleyerek katılandan para istediği ve katılanın da arkadaşlık kurduğu sanığa güvenerek 3.800 TL para verdiği, daha sonra kredi kartlarının borçlarından dolayı bunalımda olduğunu, intihar edebileceğini söyleyerek katılandan tekrar para istediği ve katılanın da sanığa 2.200 TL daha para verdiği, daha sonra sanığın tekrar katılanın yanına gelerek evleneceğini, kız istemeye gideceğini ve kredi borçlarının olduğunu söyleyerek para aldığı, şikayet tarihinden bir ay önce de katılanı tekrar arayarak tefecilerin eline düştüğünü ve tehdit edildiğini bu nedenle 6.000 TL değerinde senedinin kaldığını, ödemediği taktirde intihar edeceğini veya öldürüleceğini söyleyerek katılandan para aldığı, sanığın almış olduğu paraları ödememesi nedeniyle katılanın istenen paraları artık sanığa vermediği, bunun üzerine sanığın katılana "sana zarar veririm, benim arkamda tefeciler var, bana da zarar verirler, sana da zarar verirler, ver parayı, tefeciler seninle görüşmek istiyor, verirsen rahatsız etmezler, dünyanın herhangi bir yerinde olsan and içtim bulacağım seni" şeklinde mesajlar göndererek tehdit ettiği, bu suretle sanığın dolandırıcılık ve tehdit suçlarını işlediğinin iddia edildiği olayda;
Sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 148. maddesi kapsamında yağma suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin delillerin takdirinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükümlerin bu nedenle, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.