MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada.... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 10.03.2015 tarih ve 2013/709-2015/112 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı-karşı davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı-karşı davalı vekili; müvekkilinin.../... Memurlar Lokalinin işletmecisi olduğunu, ....spor yayınlarını Memurlar Lokalinde kullanmak için davalı ile sözleşme yaptığını, 17.12.2009 tarihinde davalının talebi ile polis eşliğinde ticari üyeliğinin olmadığı gerekçe gösterilerek müşteriler varken spor yayınının kesildiğini, ayrıca olay nedeniyle açılan ceza davasından müvekkilinin beraat ettiğini, ticari üyelik ayrımı olmamasına rağmen davalının haksız uygulaması sonucu müvekkilinin maddi ve manevi zarara uğradığını ileri sürerek şimdilik 1.000,00 TL maddi ve 10.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiş, karşı davanın ise reddini istemiştir.
Davalı-karşı davacı vekili; davacının ticari abone olmamasına rağmen lokalinde maç yayını seyrettirdiğini, bu durumun iki yıldan fazla sürdüğünün tespit edildiğini, davacının haksız kazanç elde ettiğini ileri sürerek iki yıllık ticari abonelik bedeli olarak 4.602,50 TL maddi tazminatın ve 1.995,00 TL manevi tazminatın davacı-karşı davalıdan tahsilini talep ve dava etmiş, asıl davanın ise reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; davacı-karşı davalının bireysel üye olarak davalı şirkete ait dijital TV hizmetlerine abone olduğu, aboneliğin yapıldığı tarihte henüz bireysel ve ticari abonelik ayırımının bulunmadığı, davalı-karşı davacı tarafın ticari aboneliğe geçişi sağlamak için davacının lokaline müdahalede bulunduğu, vaki müdahalenin maddi ve manevi tazminatı gerektirecek bir yönünün bulunmadığı, davalı-karşı davacının ticari abone bedelini tazminat olarak istemesinin abonelik tarihi dikkate alındığında haklı bir talep olmadığı gerekçesiyle asıl ve karşı davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı-karşı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı-karşı davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı-karşı davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 14.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.