Özet:

Ağır Ceza Mahkemesinde görülen davada, sanık kişi özel hayata ilişkin ses ve görüntüleri ifşa etmek ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılmak suçlamalarıyla yargılanmıştır. Ancak mahkeme, sanığın suçsuz olduğuna karar vererek beraat etmesine hükmetmiştir.
Bu karara itiraz eden Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekili, suçun sabit olduğunu ve yeterli araştırmanın yapılmadığını iddia ederek temyiz başvurusunda bulunmuştur. Ancak Yargıtay, usul ve yasaya uygun olarak verilen beraat kararını onaylamıştır.
Davaya konu olan suçlamalar, 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi kapsamına girmektedir. Bu kanun maddesi, çocuğa karşı işlenen özel hayatın gizliliğini ihlal etme ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarında Bakanlığın davaya katılma ve hükmü temyiz hakkı bulunmasını öngörmektedir. Bu kapsamda, Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekili tarafından sunulan temyiz istemi kabul edilerek katılan vekili olarak yargılamaya katılması sağlanmıştır.
Kararda ayrıca, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 237/2. maddesi de dikkate alınarak, Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı'nın davaya katılması ve katılan vekilinin kabulüne karar verildiği belirtilmiştir.