Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 10.10.2017 tarih ve 2017/7609 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 20.10.2017 tarih ve KYB-2017/58651 sayılı ihbarnamesi ile;
213 sayılı Vergi Usul Kanunu’na muhalefet suçundan sanık ...’ın, anılan Kanun’un 359/b-l ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Nevşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/02/2016 tarihli ve 2015/838 esas, 2016/121 sayılı kararına karşı katılan kurum vekili tarafından yapılan itirazın reddine ilişkin Nevşehir Ağır Ceza Mahkemesinin 10/06/2016 tarihli ve 2016/507 değişik iş sayılı kararını müteakip, katılan kurum vekili tarafından yapılan vekalet ücreti konusunda karar verilmesi talebinin reddine dair Nevşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/02/2017 tarihli ve 2015/838 esas, 2016/121 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin Nevşehir Ağır Ceza Mahkemesinin 14/04/2017 tarihli ve 2017/556 değişik iş sayılı kararının "yerleşik hale gelen Yargıtay içtihatları gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının hukuki sonuç doğurmamasından dolayı askıda bulunan ve henüz açıklanarak infazına başlanılmamış hüküm durumunda olması nedeniyle, somut dava dosyasında sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının, katılan kurum vekilinin itirazının reddine ilişkin Nevşehir Ağır Ceza Mahkemesinin 10/06/2016 tarihli ve 2016/507 değişik iş sayılı kararı ile kesinleşmiş olduğu da dikkate alındığında, katılan kurum vekili tarafından vekalet ücreti hakkında karar verilmesine yönelik talep hakkında mahkemesince her zaman ek karar verilebileceği gözetilmeksizin, merciince itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, mahkûmiyet kararı olmadığı gibi davayı esastan sonuçlandıran bir hüküm de değildir. Ceza Genel Kurulu’nun 19.02.2008 tarih ve 346-25 sayılı kararında da belirtildiği üzere, bu karar “koşullu bir düşme kararı” niteliğinde olup, CMK’nın 231. maddesinin 10 ve 11. fıkraları uyarınca, denetim süresi içinde kasten yeni bir suçun işlenmemesi ve yükümlülüklere uygun davranılması halinde, kamu davası aynı Yasanın 223. maddesi uyarınca düşürülecek, aksi halde ise açıklanması geri bırakılan hüküm açıklanacaktır.
İncelenen dosya içeriğine göre; sanık ... hakkında “Defter ve Belgeleri İbraz Etmeme“ suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılmasına dair verilen Nevşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesi‘nin 04.02.2016 tarih ve 2015/838 Esas-2016/121 Karar sayılı ilama karşı katılan kurum vekili tarafından yapılan itirazın reddine ilişkin Nevşehir Ağır Ceza Mahkemesi‘nin 10.06.2016 tarih ve 2016/507 D.İş sayılı kararına müteakip, katılan kurum vekilinin vekalet ücretine hükmedilmesi yönünden karar verilmesi talebinin reddine dair Nevşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesi‘nin 21.02.2017 tarihli ek kararına yönelik katılan kurum vekilinin, "katılan kurum lehine sanık aleyhine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine" yönelik itirazının, Mahkemenin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararına yönelik olarak vekalet ücreti talebini de kapsayan ilk itirazı üzerine merciince karara bağlanması gerektiği halde, katılan vekilinin itirazının reddine karar verilmesi neticesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleşmesinden sonra, vekalet ücretine ilişkin talebin ancak Nevşehir Ağır Ceza Mahkemesi‘nin 10.06.2016 tarih ve 2016/507 D.İş sayılı kararına yönelik olarak kanun yararına bozma talebinde bulunulması veya hükmün açıklanması durumunda temyiz yasa yolu ile incelenmesinin mümkün olacağı anlaşıldığından; Nevşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesi‘nin 21.02.2017 tarih ve 2015/838 Esas-2016/121 Karar sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii Nevşehir Ağır Ceza Mahkemesi‘nin 14.04.2017 tarih ve 2017/556 değişik iş sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki istem yerinde görülmediğinden REDDİNE, mahalline gönderilmek üzere dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 13.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.