Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/7254 Esas 2018/3170 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/7254
Karar No: 2018/3170
Karar Tarihi: 20.03.2018

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/7254 Esas 2018/3170 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan TCK'nın 179/3-2 ve 62 maddeleri gereğince mahkum edilmiştir. Sanığın temyiz itirazları reddedilmiştir ancak adli sicil kaydındaki tehdit suçu hükmü gözden geçirilmelidir. Ayrıca, sanığın hak yoksunluğuna ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı dikkate alınarak hak yoksunluğuna hükmedilmemesi gerekmektedir.
TCK'nın 106/1-1. madde, fıkra ve cümlesinde düzenlenen tehdit suçu, CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve uzlaşma kapsamına alınmıştır. Sanığın hukuki durumu, uzlaştırma işlemleri sonucuna göre değerlendirilmelidir. TCK'nın 50/3 maddesi de göz önünde bulundurularak sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilmelidir.
TCK'nın 53/1. maddesi gereğince hak yoksunluğuna Anayasa Mahkemesi'nin, TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete'de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 201

12. Ceza Dairesi 2017/7254 E. , 2018/3170 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62 maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın, herhangi bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık adli sicil kaydında bulunan Reyhanlı Sulh Ceza Mahkemesinin 2006/170 esas 2007/367 karar sayılı ilamındaki 6 ay hapis cezasını gerektirir mahkumiyet TCK"nın 106/1-1. madde, fıkra ve cümlesinde düzenlenen tehdit suçuna ilişkin olup, hükümden sonra 02.12.2016 tarihli, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve TCK"nın 106/1. madde ve fıkrasında tanımı yapılan tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; TCK"nın 7/2. madde ve fıkrası uyarınca; “Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.” hükmü de gözetilerek, 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun"un 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirilerek, sonucuna göre sanığın hukuki durumu mahkemesince değerlendirileceğinden, bu husus araştırılıp, sanık hakkında TCK"nın 50/3 maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
2-Kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezası ile mahkumiyetine hükmedilen sanık haklarında, TCK"nın 53/1. maddesi gereğince hak yoksunluğuna Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle hükmedilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak, BOZULMASINA, 20/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.