Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/10751 Esas 2014/10798 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/10751
Karar No: 2014/10798
Karar Tarihi: 28.04.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/10751 Esas 2014/10798 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, şikayetçiye ait banka kartını hukuka aykırı olarak ele geçirme suçunu işlemiş ve mahkeme tarafından hükümlü bulunmuştur. Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK.nun 58. maddesinin uygulanmaması kararlaştırılmıştır. Ancak, TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, sanık kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine kadar hak yoksunluğuna hükmedilmesine karar verilmiştir. Ayrıca, sanık ceza infazı tamamlanıncaya kadar altsoyu dışındaki hak ve yetkilerden de yoksun bırakılacaktır. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK n. 58, TCK n. 53 (1) (c) bendi, TCK n. 53 (3) fıkrası, TCK n. 53 (2) fıkrası, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi, ve 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi.

8. Ceza Dairesi 2013/10751 E. , 2014/10798 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın şikayetçiye ait suça konu banka kartını hukuka aykırı olarak ele geçirme eyleminin gereğinin mahallinde ifası mümkün görülmüş; tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK.nun 58. maddesinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, bir sebebe dayanmayan sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:
TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 28.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.