Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2015/6386 Esas 2017/7711 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

I-)Sanıklar ... ve ... hakkında özel belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık ...’in, sanık ... müdafiinin ve katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanıkların suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, temel cezayı teşdit gerekçesi, azaltıcı sebebin ise nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ...’in, sanık ... müdafiinin ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
II-)Sanık ... hakkında özel belgede sahtecilik suçundan kurulan hükme yönelik sanığın ve katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
1-)Sanığın suça konu sahte olarak düzenlenmiş 681.000 TL bedelli kesin teminat mektubunu kullanmak suretiyle üzerine atılı özel belgede sahtecilik suçunu işlediğinin iddia ve kabul olunduğu olayda; sanığın üzerine atılı suçlamayı kabul etmediğini savunması, diğer sanık ...’in de ...’ın yanında çalışan kişi olduğunu ve şirketin tüm işlemlerini vekil sıfatıyla kendisinin takip ettiğini beyan etmesi, sanığın 1.600 TL bedelli olan gerçek teminat mektubunun bankadan ... tarafından alınmasına yönelik bankaya talimat vermesinden başka da suça iştirak ettiğine dair cezalandırılmasına yeterli her türlü şüpheden uzak kesin, inandırıcı ve somut delillerin bulunmadığı gözetilerek şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince sanığın beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
2-)Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.