Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/11128 Esas 2014/10791 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/11128
Karar No: 2014/10791
Karar Tarihi: 28.04.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/11128 Esas 2014/10791 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanıkların banka veya kredi kartlarını kötüye kullanmaları sebebiyle suçlu bulundukları ve cezalandırılmalarına karar verildiği belirtilmiştir. Ancak mahkemece, TCK'nun 3 ve 61/1. maddeleri uyarınca suç nedeniyle oluşan zarar göz önünde bulundurulmadan alt sınırın üzerinde hapis cezası belirlendiği için kararın bozulmadığı ifade edilmiştir. Temyiz itirazlarının reddedildiği fakat TCK'nun 53. maddesi uyarınca sanıkların hak yoksunluğuna hükmedilirken kendi altsoyu üzerinde velayet hakkı olan sanıkların bu haklarından yararlanmalarına izin verilmesi hatası yapıldığı belirtilerek hükümlerin düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
TCK'nun 3. maddesi, suçun kusur ve zarar unsurlarını belirleyen hükümdür. TCK'nun 61/1. maddesi ise, Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçunu düzenleyen hükümdür. TCK'nun 53. maddesi ise, hapis cezasının infazı süresince sanıkların bazı hak ve yetkilerinden yoksun bırakılmasına ilişkin hükümler içermektedir.

8. Ceza Dairesi 2013/11128 E. , 2014/10791 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Suç nedeniyle oluşan zarar gözetilerek TCK.nun 3 ve 61/1. maddeleri uyarınca hapis cezasının da alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanıkların, suçun sabit olmadığına yönelik sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:
TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanıkların kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 28.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.