Yağmaya teşebbüs - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/2885 Esas 2020/1315 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2885
Karar No: 2020/1315
Karar Tarihi: 12.03.2020

Yağmaya teşebbüs - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/2885 Esas 2020/1315 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında yakınana yönelik yağmaya teşebbüs suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yapılan temyiz itirazları değerlendirildi. İlk olarak temyiz itirazları reddedildi ve usul ve yasaya uygun bulunan kararın onanmasına karar verildi. Ancak, hükmün gerekçesi ile hüküm fıkrası arasında çelişki yaratıldığı ve hükmün bu sebeple bozulması gerektiği belirtildi. Sanığın sabıkasız geçmişi, olumlu tutumu ve davranışları sebebiyle cezasından 1/6 oranında indirim yapıldığı, ancak suça meyilli kişiliği ve pişmanlık göstermemesi sebebiyle TCK'nin 62. maddesinin uygulanmadığı belirtildi. Kararda, eylemin teşebbüs aşamasında kaldığı ve TCK'nin 35/2. maddesinin uygulandığı ifade edildi. Kanun maddelerine göre, TCK'nin 35/2. maddesi teşebbüs suçlarına ilişkin cezaları düzenlemekte, TCK'nin 62. maddesi ise cezanın indirimi ve uygulanmasıyla ilgili hükümler içermektedir.

6. Ceza Dairesi 2018/2885 E. , 2020/1315 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağmaya teşebbüs
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-) Sanık ... hakkında yakınana yönelik yağmaya teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler kurulunun takdirine göre, sanık ... ve savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan kararın tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
2-) Sanık ... hakkında yakınana yönelik yağmaya teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler kurulunun takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabul ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Kurulan hükmün gerekçesinde, eylemin teşebbüs aşamasında kaldığı belirtilerek TCK"nin 35/2. maddesinin uygulanmasına karar verildiği yazıldığı halde; hüküm fıkrasında kalkışma hükümlerinin uygulanmaması; yine hükmün gerekçesinde "Suç tarihi itibariyle sanığın sabıkasız geçmişi, duruşmadaki olumlu tutum ve davranışları mahkememizce lehine takdiri indirim nedeni kabul edildiğinden TCK"nin 62/1. maddesi gereğince cezasından 1/6 oranında indirim yapılarak sanığın 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına" karar verildiği belirtildiği halde, hüküm fıkrasında önce 62/1. maddesi ile cezadan indirim yapıldığı, ancak sonraki fıkrada "Sanığın geçmişi, suça meyilli kişiliği, fiilden sonraki davranışları ile aşamalarda pişmanlığını dahi dile getirmemiş olması nazara alınarak, sanık hakkında TCK"nin 62.maddesinin uygulanmasına yer olmadığına" karar verilmek suretiyle çelişki yaratılıp hükmün karıştırılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 12/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.