MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Şikayetçi Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı vekilinin 24.05.2019 tarihli dilekçesinin içerik ve kapsamı itibariyle hükmü temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında, şikayetçi kurumun hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu belirlenerek ve sunulan dilekçede de katılma iradesinin ortaya konulduğu anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK.nın 237/2. maddesi gereğince Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı"nın katılan ve vekilinin ise katılan Bakanlık vekili sıfatıyla davaya katılmasına karar verilerek yapılan temyiz incelemesinde;
I-Tehdit suçu yönünden yapılan incelemede;
Sanık hakkında tehdit suçundan tayin edilen adli para cezasının nevine ve miktarına göre hükmün, 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici ve 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından, sanık ve Bakanlık vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II-Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu yönünden yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre katılan vekilinin sanığın eksik cezalandırıldığına yönelik, sanığın sübuta ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine yönelik temyiz itirazı yerinde görülmediğinden reddiyle hükmün ONANMASINA, 29.09.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.