MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki davadan dolayı..... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 03/06/2014 gün ve 2013/375-2014/180 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Mahkemece verilen karar, temyiz eden davalı ... vekilinin adresine gönderilmiş, tebliğ memuru tarafından muhatabın adresine gidildiği, komşusundan sorulduğu, imzadan imtina edildiği, evrakın ilgili mahalle muhtarına teslim edildiği, haber kağıdının muhatabın kapısına yapıştırıldığı, beyanda bulunana haber verildiği şerh edilmek suretiyle kararın 13.01.2015 tarihinde Tebligat Kanununun 21. maddesine göre tebliğ edildiği, HUMK’nun 437/1 nci maddesindeki süre geçirildikten sonra davalı vekilince kararın 16.02.2015 tarihinde temyiz edildiği anlaşılmıştır. ... tarafından yapılan tebligata ilişkin tanzim edilen tebliğ belgeleri resmi evrak niteliğinde olup, tebellüğ evrakının sahteliği hakkında ilgili makamlarca verilmiş kesinleşmiş bir karar bulunmayan belgeye göre işlem yapılması zorunludur.
HUMK’nun 432/4 ncü maddesine göre süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay da bu konuda karar verilebileceğinden mümeyyiz davalı vekilinin temyiz isteminin süre yönünden reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz eden davalı ... vekilinin temyiz isteminin HUMK’nun 432/4. maddesi uyarınca süre yönünden REDDİNE, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 14/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.