Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/26541 Esas 2019/6677 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : CMK"nın 223/8 maddesi uyarınca düşmesine

Güveni kötüye kullanma suçundan sanık hakkında kamu davasının düşmesine ilişkin hüküm, O yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Suça sürüklenen çocuğun, suç tarihinde daha önceden mahalleden tanıdığı mağdura ait Samsung marka cep telefonunu görüşme yapıp geri vermek üzere ödünç olarak kullanmak üzere aldığı; ancak telefonu alarak olay yerinden uzaklaştığı, bu surette güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda,
Zilyedinin rızası olmadan başkasına ait taşınır bir malı, kendisine veya başkasına bir yarar sağlamak maksadıyla bulunduğu yerden almak, hırsızlık suçunun temel şeklidir. Taşınır malın alınmasının suç oluşturabilmesi için, zilyedinin rızasının bulunmaması gerekir. Güveni kötüye kullanma suçunda ise, başkasına ait olup da, muhafaza etmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere zilyetliği kendisine devredilmiş olan mal üzerinde, kendisinin veya başkasının yararına olarak, zilyetliğin devri amacı dışında tasarrufta bulunan veya bu devir olgusunu inkar eden kişi, şikayet üzerine, cezalandırılmaktadır. Zilyetlik rızayla faile devredilmelidir.
Somut olayda, sanığın, bir yeri arayacağını söyleyerek, mağdurun rızası dahilinde aldığı cep telefonunu iade etmediği ve telefonu alarak uzaklaştığı olayda, zilyetliğin devrinin söz konusu olmaması karşısında; Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 12/06/2012 tarih ve 2011/15-440 Esas ve 2012/229 Karar sayılı kararı gereğince; eylemin 6763 sayılı Kanun ile uzlaşma kapsamına alınan 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 141/1. maddesinde öngörülen hırsızlık suçunu oluşturacağı gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşmek suretiyle ve eylemin güveni kötüye kullanma olarak nitelendirilerek vaki şikayetten vazgeçme nedeniyle kamu davasının düşmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, hükmün BOZULMASINA, 30/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.