Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/15510 Esas 2018/23979 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için düzenlenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işverenliğe ait işyerinde 21.09.2006-18.08.2014 tarihleri arasında temizlik işçisi statüsünde asgari ücretli olarak değişik işverenler yanında çalıştığını aylık ücretinin yanında yemek ve yol giderininde ödendiğini, emeklilik nedeniyle işten ayrıldığını, kıdem tazminatı alacağının ödenmediğini belirterek kıdem tazminatı alacağının ödenmesini talep etmiştir.
Davalının Cevabının Özeti:
Davalı süresi içerisinde cevap dilekçesi sunmamış, ancak 10.02.2015 tarihli davanın alt işverenlere ihbarını talep eden dilekçe sunmuş, dava, belirtilen şirketlere ihbar olunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan deliller doğrultusunda kıdem tazminatının kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Yargı harçları, Harçlar Kanunu"nda düzenlenmiştir. 492 sayılı Harçlar Kanunu"na göre; Genel olarak, yargı harçlarını davayı açan veya harca mevzu olan işlemin yapılmasını isteyen kişiler ödemekle mükelleftir.
HMK 326 (1) md. Kanunda yazılı haller dışında yargılama giderlerinin aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verilir.
492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 13/j maddesi Genel Bütçeye dahil idarelerin bu Kanunun 1 ve 3. sayılı tarifelerine giren bütün işlemlerin harçtan müstesna olacağı belirtilmiştir.
Somut olayda Yüksek Öğrenim Kredi ve Yurtlar Kurumu"nun 492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 13/j maddesinde belirtilen kurumlardan olmadığı halde harçtan muaf olduğunun belirtilmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 370/2 maddesi
uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç: Temyiz olunan kararda hüküm fıkrasının 2. bendinin çıkarılarak yerine; "2-Alınması gereken 641.70 TL harcın davalı kurumdan tahsili ile hazineye gelir kaydına, davacı tarafından yatırılan 184.20 TL harcın karar kesinleştiğinde talep halinde davacıya iadesine" rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09/11/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.