Taraflar arasındaki davadan dolayı Mahkemesinden verilen 18.09.2013 gün ve sayılı hükmün Onanmasına ilişkin olan 08.12.2015 gün ve 11756-14225 sayılı kararın düzeltilmesi süresinde davacı vekili tarafından istenilmiş olmakla, dosya incelendi gereği görüşülüp düşünüldü:

-KARAR-

Dava, 16.07.2007 günlü dilekçe ile 6.000,00.-TL. değer gösterilerek açılmış ve bu miktar üzerinden 18.09.2013 tarihinde nihai karara bağlanmıştır.
Yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelenmesi sonucunda Yargıtay Daireleri ya da Hukuk Genel Kurulu"nca verilen kararlara karşı miktar itibariyle karar düzeltme yoluna gidilmesinin mümkün olup olmadığı belirlenirken; temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan Kanun hükmü esas alınmalıdır. (Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 27.4.2005 gün ve 2005/4-295-287 sayılı ilamı) Bu durumda, temyiz veya karar düzeltme incelemesinde kesinlik, dolayısı ile kanun yoluna başvurulabilirlik sınırı belirlenirken talep hangi karara yönelik ise o karar tarihinin esas alınması gerekir.
Talep karar düzeltme istemine ilişkin olduğu ve 08.12.2015 günlü Daire kararının düzeltilmesi istendiği için kesinlik sınırı Daire karar tarihine göre belirlenmelidir.
Bilindiği üzere, 1086 sayılı HUMK"un 440/III-1 maddesi 21.7.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değiştirilmiş, ayrıca 01.04.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5236 sayılı Kanunun 19.maddesi ile HUMK."na ilave edilen Ek Madde 4"e göre de; 12.690,00-TL"den tarihinden itibaren değeri 01.01.2015 .-TL."den az olan davalara ait hükümlerin onanmasına veya bozulmasına ilişkin Yargıtay kararları hakkında karar düzeltme yoluna gidilemeyeceği öngörülmüştür.
Bu nedenle, (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) davacı vekilinin vekilinin karar düzeltme istemine ilişkin 12.02.2016 günlü dilekçesinin REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 29.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.