Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/4015 Esas 2018/3098 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Her iki sanık için:TCK‘nın 89/1, 89/3-b, 62, 51 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- ... Otomotiv Gıda Dayanıklı Tüketim Malları Nakliyat San. Ve Tic.Ltd. Şti"nde, işçi olarak çalışan ..., olay günü, saat 08:00 sıralarında, kullanmış olduğu borvek tezgahına elmas uçlu çakı monte ederken, söz konusu çakıyı, çakının oturduğu yere iyice yerleştirmek için metal çekiçle vurduğu sırada, çakının ucunda bulunan ve çakıya kaynak ile tutturulan elmas kesici ucun kırılması ile kırılan parçanın sıçrayıp, kendi numaralı gözlüğünün altından geçerek sol gözüne isabet ederek yaralandığı olayda;sanık ...’ın soruşturma aşamasında söz konusu kazanın oluştuğu yerin kendi işyeri olduğunu, ...’in işçisi olarak yanında çalıştığını ifade ettiği, kovuşturma aşamasında ise işyerinin babasına ait olduğunu, kendisinin ilgisinin bulunmadığını savunması, sanık ...’ın ise işyerinin resmiyette kendisine ait olduğunu ancak oğlunun fiilen faaliyette bulunduğunu, kendisinin sadece işyerine oğlunu ziyaret amacıyla gittiğini savunması karşısında; maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması bakımından işyerinde çalışan kişilerin tanık olarak dinlenilmesi, katılana işyerini kimin işlettiğinin sorulmasından sonra sanıkların hukuki durumları birlikte değerlendirilerek sorumluluklarının tespiti yerine, eksik inceleme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Aralarında menfaat çatışması bulunan sanıkların ayrı müdafiiler tarafından savunulması gerektiği gözetilmeden, aynı avukatın her iki sanık müdafii olarak oturumlara katılıp, esas hakkında savunma yapması suretiyle 1136 sayılı Avukatlık Kanunu"nun 38 ve 5271 sayılı CMK"nın 152. maddelerine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 19/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

.