Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/6397 Esas 2018/3097 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6397
Karar No: 2018/3097
Karar Tarihi: 19.03.2018

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/6397 Esas 2018/3097 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçundan önce Temmuz 2012'de 6 ay hapis cezasına çarptırılmıştır. Ancak cezasının açıklanması geri bırakılmıştır ve 5 yıl boyunca denetim altında tutulması kararı verilmiştir. Fakat Kasım 2013'te kasten yaralama suçu işlediği ortaya çıkmıştır ve mahkumiyet hükmü 2014'te kesinleşmiştir. Dosya, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/11. maddesi gereğince yeniden ele alınmıştır ve hükmün açıklanmasına karar verilmiştir. Ancak mahkemenin gerekçeli karar yazmadan gerekçesiz hüküm kurması, Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK'nın 34 ve 223, 230. maddelerine aykırıdır. Bu nedenle karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 89/4, 62. maddeleri: Taksirle Yaralama suçunu tanımlayan kanun maddeleri
- Anayasanın 141. maddesi: Mahkeme kararlarının gerekçeli olarak yazılması zorunluluğunu belirleyen madde
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 34. maddesi: Her türlü kararın gerekçeli olarak yazılması zor

12. Ceza Dairesi 2016/6397 E. , 2018/3097 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK‘nın 89/4, 62 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında Sungurlu Asliye Ceza Mahkemesi’nin 10.07.2012 tarih ve 2011/197 E. 2012/403 K. sayılı, 06.09.2012 tarihinde kesinleşmiş bulunan ilamı ile TCK"nın 89/4, 62, maddeleri gereğince 6 ay hapis cezasından ibaret mahkumiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, 5 yıl denetim süresi belirlenen sanığın denetim süresi içinde 08.11.2013 tarihinde işlediği kasten yaralama suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmünün 11.12.2014 tarihinde kesinleştiği, ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair ilk hükme yönelik dosya yeniden ele alınarak, hükmün açıklanmasına dair kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde;
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 141 ve 5271 sayılı CMK’nın 34. maddeleri uyarınca bütün mahkeme kararlarının, karşı oy da dahil olmak üzere gerekçeli olarak yazılması zorunlu olduğu, açıklanmasına karar verilecek yeni hükmün Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hüküm olacağı bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan, Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK"nın 34 ve 223, 230. maddelerine aykırı davranılarak gerekçesiz hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup , sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince sair yönleri incelenmeksizin isteme uygun olarak BOZULMASINA, 19.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.