MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada.... 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 23/01/2015 tarih ve 2014/536-2015/67 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı Banka şubesinden ticari kredi kullandığını, bu kredi nedeniyle davacıdan dosya masrafı, kredi tahsis ücreti, ekspertiz ücreti adı altında toplamda 2.340,00 TL kesinti yapıldığını, taraflar arasında matbu kredi sözleşmesi imzalandığını, sözleşmede davacıdan tahsil edilen kredi tahsis ücreti ile ekspertiz ücretinin genel işlem şartlarına aykırı olması sebebiyle yazılmamış sayılması gerektiğini ileri sürerek, 2.340,00 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, taraflar arasında ticari bir kredinin söz konusu olmadığını, görevli mahkemenin tüketici mahkemesi olduğunu, alınan masrafların yasal olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; davacının ticari kredi kullandığından mahkemenin görevli olduğu, taraflar arasındaki sözleşme tip sözleşme olup sözleşmede davacıdan ne kadar ekspertiz ücreti ve kredi tahsis ücreti alınacağına ilişkin davacıya bilgi verildiğine ilişkin bir kayıt bulunmadığı, davacının aleyhine olan ve davaya konu yapılan 2.340,00 TL kesintinin TBK"nın 21. maddesi gereğince dayanaksız kaldığı ve davacıya iadesi gerektiği gerekçesiyle, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dava, kredi sözleşmesi nedeniyle ödenen komisyon ve ekspertiz ücretinin geri alımına ilişkindir.
Taraflar arasında bağıtlanan kredi sözleşmesi göz önüne alındığında, davacının konut alımı için kredi aldığı anlaşılmakta olup, sözleşme tarihinde yürürlükte olan 4077 sayılı Tüketici Korunması Hakkında Kanun"un 3, 10/B ve 21/3 maddelerine göre, konut kredisinin tüketici kredisi niteliğinde olduğunun kabulü ile davaya tüketici mahkemesince bakılması gerekirken, tüketici kredisinin ticari kredi olarak kabul edilmesi isabetli görülmediğinden, hükmün bozulması gerekmiştir.
2- Kabulü göre de; sözleşmenin düzenlendiği tarih itibariyle 818 sayılı Borçlar Kanunu yürürlükte olduğu halde, uyuşmazlıkta uygulanma imkanı olmayan genel işlem şartları bakımından 6098 sayılı TBK"nın 20 ve 21. maddesinin uygulanması dahi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıdaki (1) ve (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin kabulü ile kararın temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 14/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.