Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/6170 Esas 2018/3095 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6170
Karar No: 2018/3095
Karar Tarihi: 19.03.2018

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/6170 Esas 2018/3095 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle öldürme suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz edilen davada, sanık müdafiinin itirazları reddedilmiştir. Ancak, hapis cezasının adli para cezasına çevrildiği kararında kanuna aykırı hareket edildiği belirtilerek karar bozulmuş, yeniden yargılamaya gerek olmadığından hüküm düzeltilerek onanmıştır. Hükümde uygulanan kanun maddeleri şöyledir: TCK'nın 85/1, 62, 50/4, 50/1-a, 52/2-4, CMK'nın 232/6, 299, 321, 322. Sanığa verilen ceza, TCK'nın 50/4-1.a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmekte, adli para cezası müeyyidesi TCK'nın 52/3. maddesi, ekonomik ve diğer şahsi halleri TCK'nın 52/2. maddesi uyarınca belirlenmektedir.

12. Ceza Dairesi 2016/6170 E. , 2018/3095 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK‘nın 85/1, 62, 50/4, 50/1-a, 52/2-4 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın duruşmalı inceleme istemine ilişkin müstekil talebinin, hükmedilen cezanın adli para cezasından ibaret olması nedeniyle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 318 ve 5271 sayılı CMK"nın 299. maddeleri gereğince reddine karar verilmiştir
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiin sanığın kusurunun bulunmadığına, rapor alınması gerektiğine, kararın usul ve kanuna aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine ve adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün dördünce ve beşinci paragrafının hükümden çıkarılarak yerine, “Sanığa verilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, taksirli suç oluşu, yargılama sürecindeki davranışları nazara alınarak TCK"nın 50/4-1.a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 910 tam gün olarak belirlenmesine; TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20.-TL olarak hesabıyla 18.200,00.TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin yazılması, suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 19.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.