MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma, mala zarar verme, basit yaralama
HÜKÜM : a- Güveni kötüye kullanma suçundan;
TCK’nın 155/1, 168/2, 62 ve 53.maddeleri uyarınca mahkumiyet
b- Basit yaralama suçundan;
TCK’nın 86/2, 62 ve 52/2-4 maddeleri uyarınca mahkumiyet
c- Mala zarar verme suçundan; beraat

Güveni kötüye kullanma ve basit yaralama suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, mağdur vekili ve sanık tarafından; mala zarar verme suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm ise mağdur vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, arkadaşlık yaptığı mağdur çocukla çamlık parkında buluştuğu, mağdurun kendisinden ayrılmak istediğini söylemesi üzerine, sinirlenip mağdurun boynunda bulunan 330 TL değerindeki kolyeyi asılarak kopardığı, mağdur tarafından kolyenin geri verilmesi istendiğinde ise tamir ettireceğini belirterek vermediği, sonrasında mağdurun kolundan tutup sıktığı ve yumruk attığı, ertesi gün aynı yerde buluşmaları üzerine, mağdur tarafından kolyeyi tamir ettirip ettirmediği kendisine sorulduğunda ise sanığın, kolyeyi daha sonra getireceğini söyleyerek geri ver mediği gibi sinirlenerek mağdura tokat attığı, bu suretle sanığın güveni kötüye kullanma, basit yaralama ve mala zarar verme suçlarını işlediğinin iddia edildiği olayda;
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen beraate ilişkin hüküm ile güveni kötüye kullanma suçundan verilen mahkumiyete ilişkin hükme yönelik mağdur vekili tarafından; basit yaralama suçundan verilen mahkumiyete ilişkin hükme yönelik ise mağdur vekili ve sanık tarafından yapılan temyiz talebinin incelenmesinde;
Mağdura usulüne uygun olarak hakları hatırlatılmasına rağmen, 16/10/2014 tarihli duruşmada, kamu davasına katılmak istemediğini belirttiği dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK"nın 238. maddesi uyarınca usulüne uygun şekilde katılma isteminde bulunulup bu sıfatın kazanılmaması nedeniyle, aynı Kanun"un 234.maddesi uyarınca mağdur vekilinin kanun yoluna başvurma hakkının olmayacağının anlaşılması karşısında ve sanık hakkında basit yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin olarak hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre karar tarihi itibariyle; 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezalarının temyizinin mümkün olmadığı dikkate alınarak, hükümleri temyiz hakkı bulunmayan mağdur vekilinin vaki temyiz isteminin ve sanığın basit yaralama suçundan verilen mahkumiyete ilişkin hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Sanık hakkında güveni kötüye kullanma suçundan verilen mahkumiyete ilişkin hükme yönelik sanık tarafından yapılan temyiz talebinin incelenmesinde;
Mağdurun mahkemede verdiği ifadede; olay günü sanıkla tartıştıklarını, bu esnada boynundaki kolyeyi kopardığını ve kendi rızasıyla kolyeyi tamir ettirmek için sanığa verdiğini beyan etmesi karşısında, sanığın, mağdurla yaşadığı tartışma neticesinde, faydalanma kastı olmaksızın suça konu kolyeyi aldığı ve mağdurun rızasıyla kopan kolyeyi tamir ettirmek üzere zilyedliğin kendisinde kalmaya devam ettiği dikkate alınarak, eylemin yağma suçunu oluşturabileceği gerekçesiyle bozma isteyen tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Sanığa yüklenen güveni kötüye kullanma suçu nedeniyle, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, 30.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.