MAHKEMESİ : FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada... 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 09.12.2014 tarih ve 2014/29-2014/283 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi.... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “....”, “...” ibareli tanınmış markaların sahibi olduğunu, davalının bu markalarla karıştırılma ihtimali bulunan “....” ibaresini marka olarak tescil ettirmek üzere davalı ....’ye başvuruda bulunduğunu, bu başvuruya itiraz ettiklerini ancak ... tarafından itirazlarının kısmen kabul edilerek 41. sınıf hizmetler yönünden başvurunun reddedildiğini, oysa davalı başvurusunun, çıkarılmayan hizmetler olan "film, televizyon ve radyo programları yapım hizmetleri" yönünden de benzer olduğu gibi, müvekkili markaları ile ayırt edilemeyecek ölçüde benzer olduğunu ileri sürerek,...."nin 2013-M-5885 sayılı kararının iptaline, tescili halinde markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; davacının itiraza mesnet markaların tescili kapsamında yer alan hizmetler ile davalı başvurusunda yer alan 41. sınıftaki “film, televizyon ve radyo programları yapım hizmetleri” yönünden aralarında 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında iltibas tehlikesi bulunduğu, davacıya ait “....” ibareli markanın medya sektöründe tanınmış marka olduğu gerekçesiyle, davanın kabulü ile..."nin 2013-M-5885 sayılı kararının iptaline, 2011/46673 sayılı markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar vekillerinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalılar vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan ayrı ayrı alınmasına, 14.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.