MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Sanığın eylemine uyan ve 5237 sayılı TCK"nın 116/1. maddesindeki konut dokunulmazlığının ihlali suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, sanık hakkında aynı Yasa"nın 66/1-e, 67/4, 67/2. maddelerinde belirtilen 12 yıllık kesintili dava zamanaşımının, suç tarihi olan 29.06.2004 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE,
2-Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 02.10.2007 gün ve 2007/6-195 Esas ve 2007/197 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere, sanıkların, müştekinin konutundan bir kısım eşyalar ile evinin önünde park halindeki otomobiline ait kontak anahtarını çaldığı, daha sonra haksız biçimde ele geçirdikleri bahse konu anahtarla suça konu otoyu çalıştırıp götürmeleri biçimindeki eylemlerinde, araya zaman aralığı girmediği ve eylemin kesintiye uğramadan devam ettirildiği gözetildiğinde, sanıkların eyleminin bütün halinde tek bir hırsızlık suçunu oluşturduğunun anlaşılması karşısında; sanıklar hakkında TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,

2-Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve müdafiilerinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, TCK"nın 43/1. maddesinin çıkarılarak yerine sonuç cezanın “3 yıl hapis cezası” olarak belirlenmesine cümlesinin eklenmesi, TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın hükümlerden çıkarılarak yerine "Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı doğrultusunda yürürlükte bulunan TCK"nın 53. maddesinin sanıklar hakkında uygulanmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.