Yağmaya teşebbüs - 6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2012/5571 Esas 2014/812 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/5571
Karar No: 2014/812
Karar Tarihi: 17.02.2014

Yağmaya teşebbüs - 6136 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2012/5571 Esas 2014/812 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, Söke 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilmiştir. Sanıklar Özgür ve Hasan'a \"6136 sayılı Kanuna muhalefet\" suçundan verilen beraat kararı temyiz edilmiş ancak temyiz istemi reddedilmiştir. Karar, sanıkların \"yağma\" suçundan mahkumiyet hükümleri yönünden incelenmiştir. Ceza Genel Kurulu tarafından benimsenen bir karara göre, aynı suçtan yargılanan sanıkların savunmalarının aynı avukat tarafından yapılması, menfaat çatışması yaratabilir ve bu durumda müdafiilerin ayrı ayrı olması gerektiği vurgulanmıştır. Bu nedenle karar, usul ve kanuna aykırı olup bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak; 6136 sayılı Yasa, 1136 sayılı Avukatlık Kanunu, ve 5271 sayılı CMK'nun ilgili maddeleri gösterilmiştir.

1. Ceza Dairesi 2012/5571 E. , 2014/812 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 1 - 2012/50567
MAHKEMESİ : Söke 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 18/10/2011, 2010/20 (E) ve 2011/293 (K)
SUÇ : Yağmaya teşebbüs, 6136 sayılı Yasaya aykırılık

TÜRK MİLLETİ ADINA

1-Sanıklar Özgür ve Hasan"ın "6136 sayılı Kanuna muhalefet" suçundan hükmedilen beraat kararını temyiz etmelerinde hukuki yararları bulunmadıklarından, temyiz istemleri de herhangi bir gerekçeye dayandırılmadığından, müdafiilerinin temyiz istemlerinin CMUK"nun 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiş, temyiz edenlerin sıfatları ve dilekçelerinin içeriklerine göre temyiz incelemesi, sanıklar Özgür ve Hasan"ın "yağma"; sanık Tayfun"un "yağma" ve "6136 sayılı Kanuna muhalefet" suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri yönünden yapılmıştır.
2-Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurıılu"nun 20.10.2009 gün ve 2009/1-85/242 sayılı kararında açıklandığı üzere; aynı "öldürmeye teşebbüs" ve "yağma" suçlarının failleri olarak yargılanan sanıklardan birisinin savunulmasının diğer sanık yönünden savunmada zaafiyet yarattığı durumlarda sanıklar arasında menfaat uyuşmazlığı bulunduğunun kabulü gerektiğinden; aralarında menfaat çatışması bulunan sanıkların savunmalarının ayrı ayrı müdafiiler yerine aynı müdafiiler tarafından yapılması suretiyle 1136 sayılı Avukatlık Kanunu"nun 38/1. ve 5271 sayılı CMK.nun 152. maddelerine aykırı davranılması,
Usul ve Kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu sebeple yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin öncelikle bu nedenle (BOZULMASINA), 17/02/2014 gününde oybirliği ile karar verildi.