213 Sayılı Kanuna Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/14925 Esas 2017/7638 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/14925
Karar No: 2017/7638
Karar Tarihi: 08.11.2017

213 Sayılı Kanuna Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/14925 Esas 2017/7638 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İçtihat Metni adlı yazıda yer alan mahkeme kararı incelenmiştir. Birinci suç olarak defter belge ibraz etmeme suçuyla ilgili sanık müdafiinin temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, sahte fatura düzenlemek suçuyla ilgili karar bozulmuştur. Bu suçta fatura belgesinin maddi konusu olduğu ve belgenin Vergi Usul Kanunu'nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesi gerektiği belirtilmiştir. Dosya içinde fatura asıllarının bulunmadığı ve gerektiği şekilde inceleme yapılmadığı gerekçesiyle karar bozulmuştur. İlgili kanun maddeleri 213 sayılı Kanunun 360/2. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi ve Vergi Usul Kanunu'nun 227 ve 230. maddeleridir.

11. Ceza Dairesi 2017/14925 E. , 2017/7638 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 Sayılı Kanuna Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Defter belge ibraz etmeme suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Vergi incelemesi için istenen defter ve belgeleri ibraz etmemek suçunda, şirketin yetkilisi olan sanığın bu suçun asli faili olacağı gözetilmeden suça yardım eden olarak iştirak ettiğinden bahisle cezasında 213 sayılı Yasanın 360/2. maddesi uyarınca indirim yapılarak eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip yüklenen suçun sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- Sahte fatura düzenlemek suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dairemizin 19.10.2011 tarih ve 2011/5756 Esas sayılı bozma kararından sonra değişen iş bölümü uyarınca, 2015 yılında vergi suçlarının temyiz incelemesini yapan Yargıtay 19. Ceza Dairesince benimsenip Dairemizce de devam ettirilen uygulamaya göre; sahte fatura düzenlemek ve kullanmak suçlarında suçun maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanunun Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de faturaların Vergi Usul Kanununun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi, 2005 takvim yılında düzenlendiği iddia olunan faturaların dosya içine konulmadığının anlaşılması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından; suça konu fatura asıllarından kanaat oluşturacak sayıda temin edilip dosya arasına konulması, incelenerek kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi, gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK. nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.11.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.