Irza geçme - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/4271 Esas 2015/293 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/4271
Karar No: 2015/293
Karar Tarihi: 19.01.2015

Irza geçme - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/4271 Esas 2015/293 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, 6574 sayılı Kanun ile getirilen cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklikler göz önünde bulundurarak, ırza geçme suçundan sanıklara mahkûmiyet vermiştir. Ancak, sanık Hamza'nın cezai ehliyeti ile ilgili rapor alınması gerektiği belirtilerek, karar verilmemiştir. Kararın ardından 6545 sayılı Kanun ile yapılan düzenlemeler göz önünde bulundurularak, 5237 sayılı TCK'nın 7/2 maddesi uyarınca sanığın lehine olan kanun hükmünün uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuştur. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri: 6574 sayılı Kanun'un cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklikler yapan maddeleri, 6545 sayılı Kanun'un cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlemesi ile ilgili maddeleri ve 5237 sayılı TCK'nın 7/2 maddesi.

14. Ceza Dairesi 2014/4271 E. , 2015/293 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Irza geçme
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilerek dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar ... ve ... hakkında ırza geçme suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık Hamza hakkında ırza geçme suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
GATA tarafından düzenlenen 21.8.1985 tarihli raporda sanıkta ileri derecede debilite rahatsızlığı bulunup askerliğe elverişli olmadığının belirtilmesi, sanığın eşi ..."in kolluk ifadesinde sanığın 20 yıldır zihinsel özürlü olduğunun ifade edilmesine karşın Dr. Ekrem Tok Adana Ruh Sağlığı ve Hastalıkları
Hastanesinin 16.02.2012 tarihli raporunda sanığın cezai ehliyetinin tam olduğunun belirtilmesi karşısında, tam bir vicdani kanaatin oluşması bakımından sanığın Adli Tıp İlgili İhtisas Kuruluna sevk edilerek isnat edilen suça dair cezai ehliyetinin bulunup bulunmadığı hususunda rapor alındıktan sonra hüküm kurulması yerine yazılı şekilde karar verilmesi,
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK.nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkân verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.