Tefecilik yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/6723 Esas 2021/940 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/6723
Karar No: 2021/940
Karar Tarihi: 25.02.2021

Tefecilik yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/6723 Esas 2021/940 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin tefecilik yapmak suçundan 2 yıl 1 ay hapis ve 100 TL adli para cezasına çarptırılmasına karar verdi. Ancak, hüküm bölünmesi suretiyle adli para cezasının açıklanmasının geri bırakılması hukuka aykırı olmasına rağmen incelemeye alınmadı. Yargılama sonunda iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul edildi ve hükümler onandı. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- TCK 241/1: Tefecilik suçu
- TCK 43/1: Suçun ne olduğu ve hukuki kapsamı
- TCK 62/1: Ceza miktarı
- TCK 52/2: Hapis cezasının infazı
- TCK 53/1: Adli para cezasının infazı ve açıklanmasının geri bırakılması.

9. Ceza Dairesi 2020/6723 E. , 2021/940 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapmak
Hüküm : TCK"nın 241/1, 43/1, 62/1, 52/2, 53/1 maddeleri gereğince 2 yıl 1 ay hapis

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Türk Ceza Kanunu "nun 53/1. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararı doğrultusunda uygulanması hususlarının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür,
Sanığın neticeten 2 yıl 1 ay hapis ve 100TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği halde, hükmün bölünmesi suretiyle sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi hukuka aykırılık teşkil etmekte ise de; inceleme konusu yapılmamıştır.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 25/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.