Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 790 TL maddi, 4.000 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
10/02/2014 olan haksız tutuklama tarihinde herhangi bir tereddüt bulunmadığı gibi, hükümde, talep uyarınca, haksız tutuklama tarihinden itibaren maddi ve manevi tazminata yasal faiz uygulanmasına karar verildiği görüldüğünden, tebliğnamede 3 numaralı bozma öneren düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Ceza Genel Kurulu"nun 10/11/2015 tarih, 2014/12-123 esas, 2015/380 sayılı ilamında da belirtildiği üzere, koruma tedbirlerine dayalı tazminat davalarında, davacının tespit edilen gelirinin asgari ücretten az olması durumunda, en azından temel ihtiyaçlarını karşılayan, insanca yaşamasına imkân tanıyan en düşük net asgari ücretin tamamı üzerinden belirlenecek bir miktarın maddi tazminat olarak belirlenmesi gerektiği hususu dikkate alınarak, 10/02/2014-11/06/2014 tarihleri arasında haksız yere tutuklu kalan davacı lehine, tutuklu kaldığı döneme ilişkin net asgari ücret üzerinden hesaplanan ‘’3.355,8’’ TL yerine, ‘’790’’ TL maddi tazminata hükmolunması,
2-Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, davacı lehine belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda eksik manevi tazminata hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 19/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.