Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/215 Esas 2015/11428 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi



Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkili aleyhine ... İcra Müdürlüğünün 2009/8820 Esas sayılı dsoyasıyla takip yapıldığını, takibe yasal süresi içerisinde itiraz edilmemesi üzerine takibin kesinleştiğini, icra dosyasındaki taahhüt belgesi üzerindeki imzanın müvekkiline ait olmadığını, müvekkilinin davalıya herhangi bir kefalet ve asıl borcu bulunmadığını belirterek davalıya borcu olmadığının tespitine, davalının %40"tan aşağı olmamak üzere tazminata ve alacağın %10"u oranında para cezasına mahkum edilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, takibe konu taahhütname metni üzerinde davacının sadece imzasının bulunmadığını, kaşesinin de bulunduğunu, davacının vekaletname ile dava dışı asıl borçlu .. vekil tayin ettiğini, taahhütnamenin davacının vekili tarafından vekaletnameye istinaden imzalandığını, vekil tarafından yapılan her işlemin vekalet vereni bağlayacağını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece toplanan delillere ve ... Kurumu raporuna göre; dava konusu taahhütnamede ... ve .. ... adlarına atılı imzaların davacının eli ürünü olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, ... İcra Müdürlüğünün 2009/8820 esas sayılı dosyasında davacıya karşı başlatılan icra takibinin durdurulmasına, davalı bankaya davacının herhangi bir borcu olmadığının tespitine, itiraz ve takip tarihi dikkate alınarak davacının asıl alacağın %40"ı oranında icra inkar tazminatı ve asıl alacağın %10"u oranında para cezası ödemesine karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan öteki temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Dava, İİK"nın 72.maddesine dayalı menfi tespit davası olup davanın kabulüne karar verilmiştir. Mahkemece gerekçeli kararın hüküm fıkrasının 1. paragrafının sonunda "asıl alacağın %10"u oranında davalının davacıya para cezası ödemesine" denilmiş ise de somut olay bakımından bu hükmün yasal dayanağı bulunmadığından hükmün bu kısmı doğru değilse de yapılan yanlışlığın yeniden yargılamayı gerektirmemesi nedeniyle 6100 sayılı HMK"nun geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 438/7 maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin öteki temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte belirtilen sebeplerle gerekçeli kararın hüküm fıkrasının 1. paragrafındaki "asıl alacağın %10"u oranında davalının davacıya para cezası ödemesine" biçimindeki sözcük dizisinin hükümden çıkarılması suretiyle hükmün düzeltilerek ONANMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 28.09.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.