Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/17369 Esas 2014/10729 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/17369
Karar No: 2014/10729
Karar Tarihi: 28.04.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/17369 Esas 2014/10729 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık kötü niyetli olarak bir banka kartını başkasının izni olmadan kullanmıştır. Asliye Ceza Mahkemesi bu eylemi suç olarak kabul ederek sanığın hükümlülüğüne karar verdi. Ancak mahkeme kararında hapis cezası alt sınırından tayin edilen ceza ile adli para cezasına esas alınan birim gün sayısının çelişkili olduğu ve koşullu salıverme ile ilgili düzenlemelerin eksik olduğu belirtildi. Bu nedenle hapis cezasına esas alınan gün sayısı ve adli para cezası miktarı azaltıldı, koşullu salıverme ile ilgili hüküm düzeltilerek hüküm onaylandı.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 245/1. maddesi (Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (Koşullu salıverme ile ilgili düzenlemeler)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesi (Ceza miktarının belirlenmesi)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 52/2. maddesi (Adli para cezasının miktarı)

8. Ceza Dairesi 2013/17369 E. , 2014/10729 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafiinin, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Temel ceza tayin olunurken hapis cezası alt sınırdan tayin olunduğu halde, aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınan birim gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi suretiyle çelişkiye neden olunması,
2- 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanığa TCK.nun 245/1. madde ve fıkrası uyarınca hapis cezası yanında hükmolunan adli para cezasına esas alınan 50 günün 5 güne, TCK.nun 62. maddesi uyarınca elde edilen 42 günün 4 güne, mahkemenin takdirine uygun olarak TCK.nun 52/2. maddesi uyarınca günlüğü 20 liradan hükmolunan 820 TL adli para cezasının 80 TL"ye indirilmesi ve hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 28.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.