Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/5789 Esas 2017/5950 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
1- 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesine göre, tebligatın bilinen en son adrese yapılması gerekir. Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır. Buna göre, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı hükmedilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazına ilişkin... Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezi Şube Müdürlüğü tarafından çıkarılan davetiyenin sanığın 15.04.2010 günü alınan savunmasında belirttiği aynı zamanda bilinen en son adresi olan “... ” adresi yerine anılan yasal düzenlemeye uyulmadan “...” adresine tebliğe çıkarıldığı, bu tebligatın sanığın “taşınmış olduğundan muhtar tasdiği ile iade” olduğu, bunun üzerine sanığın mernis adresi olan “... .” adresinde Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre muhtara tebliğ edildiği, yapılan tebligatın usulüne uygun olmadığı anlaşıldığından, sanık hakkında tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazının devamına karar verilmesi gerekirken, yargılamaya devam edilerek mahkûmiyet hükmü kurulması,
2- Kabule göre; hüküm tarihinden önce CMK"nın 231. maddesinin 6. fıkrasına 25.07.2010 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6008 sayılı Kanun"un 7. maddesiyle eklenen cümle dikkate alınarak, sanık hakkında CMK’nın 231/6 maddesinde sayılan ölçütler irdelenmeden yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan hükmün BOZULMASINA, 22/11/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.