Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/25568 Esas 2014/14136 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/25568
Karar No: 2014/14136
Karar Tarihi: 07.04.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/25568 Esas 2014/14136 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık Erhan, Ömür ve Adem'in adli para cezalarının kesin nitelikte olduğu ve temyiz itirazlarının reddedildiği belirtilmiştir. Sanık ... ise katılan ...'e yönelik eylemi nedeniyle hüküm giymiştir. Ancak, sanık müdafi tarafından yapılan temyiz talebinin yasal süre içinde yapılmadığı için reddedilmiştir. Katılan'ın temyiz itirazları incelendiğinde, sanığın beraat yerine mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu sebeple, kararın bozulduğu ve yeniden görülmek üzere geri gönderildiği ifade edilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nin 260/1. ve 237/2. maddeleri
- 6217 sayılı Kanununun 26. maddesiyle 5230 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde
- 1412 CMUK'un 310. ve 317. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nin 86/1., 86/2. ve 87/3. maddeleri
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi

3. Ceza Dairesi 2013/25568 E. , 2014/14136 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Katılan sıfatı alabilecek şekilde suçtan zarar görmüş olan, mahkeme beyanında şikayetçi olduğunu beyan eden ve kararı süresinde temyiz eden sanık ..." ın 5271 sayılı CMK"nin 260/1. ve 237/2. maddelerince katılan-sanık olarak kabulüne karar verilmekle;
1) Haklarında kurulan hükümlere yönelen sanıklar Erhan, Ömür ve Adem" in temyiz itirazlarının yapılan incelemesinde ;
Hükmolunan adli para cezaları 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanununun 26. maddesiyle 5230 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olduğundan sanıkların temyiz itirazlarının ayrı ayrı REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında katılan ..." yönelik eylemi nedeni ile hakkında kurulan hükme yönelen sanık ... müdafinin temyiz itirazlarının yapılan incelemesinde ;
05.05.2011 tarihinde sanık ..."a tebliğ edilen karara karşı sanık müdafi tarafından 1412 CMUK"un 310. maddesinde yazılı yasal süre geçtikten sonra 19.01.2012 tarihinde temyiz talebinde bulunulduğu anlaşılmakla, 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince temyiz talebinin isteme aykırı REDDİNE,
3) Sanık ... hakkında katılan ..." yönelik eylemi nedeni ile hakkında kurulan hükme yönelen katılan ..." in temyiz itirazlarının yapılan incelemesinde ;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılanın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun ONANMASINA,
4) Sanık ... hakkında katılan ..." yönelik eylemi nedeni ile hakkında kurulan hükme yönelen katılan ..." in temyiz itirazlarının yapılan incelemesinde ;

Katılanın diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Kartal Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan 06.04.2009 tarih 2009/3516 sayılı iddianamede katılana yönelik yaralama eylemi nedeni ile 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesinden cezalandırılması talep edilen sanık hakkında mahkemece TCK"nin 86/1. ve 87/3. maddelerinden cezalandırılmasına karar verilmesine karşın sanığa 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesince ek savunma hakkı tanınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
b) Katılan ..."in soruşturma aşamasında polis tarafından alınan beyanında kendisinin burnuna yumrukla İlker"in vurduğunu bildirmesi, burnuna Abdullah" ın vurduğuna dair herhangi bir eylemden bahsetmemesi, katılanın mahkemece alınan beyanında ise İlker ya da Abdullah" tan birisinin vurduğunu ancak kimin vurduğunu görmediğini bildirmesi ve sanığın üzerine atılı suçlamayı kabul etmemesi karşısında sanık ..."ın beraatı yerine mahkumiyetine karar verilmesi
Bozmayı gerektirmiş katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 07.04.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.