Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2017/2444 Esas 2019/112 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/2444
Karar No: 2019/112
Karar Tarihi: 15.01.2019

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2017/2444 Esas 2019/112 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi'nin verdiği kararda, davacıların annelerinin maddi tazminat isteğinin kabul edilerek 17.842,80 TL ve babalarının maddi tazminat isteğinin reddedilerek 10.000 TL manevi tazminatına karar verildiği, davalı istinaf isteminin esastan reddedildiği, davacı istinaf isteminin ise manevi yönünden kabul edildiği ve davacılara ayrı ayrı 17.500 TL manevi tazminat ödenmesine hükmedildiği belirtilmiştir. Ancak bu kararın temyiz sınırının altında kaldığından dolayı kesinlikle reddedilerek dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: H.M.K.'nun 362/1-a maddesi.

21. Hukuk Dairesi 2017/2444 E. , 2019/112 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ: Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi

TÜRK MİLLETİ ADINA
KARAR
1–Davacı vekilinin, temyiz itirazlarının incelenmesinde, Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırının karar tarihi itibariyle 41.530,00 TL olduğu,
Davacı tarafın, anne lehine 17.842,80 TL , Baba Lehine 10.000 TL maddi tazminat ve her iki davacı lehine ayrı ayrı 20.000 TL manevi tazminat isteminde bulunduğu,
Mahkemece davacı annenin maddi tazminat isteminin kabulü ile 17.842,80 TL ve 10.000,00 TL Manevi tazminata, davacı Babanın ise Maddi Tazminat isteminin reddi ile iş bu davacı lehine 10.000,00 TL Manevi tazminata karar verildiği anlaşılmıştır.
...Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesince verilen 19/01/2017 tarihli kararda, Davalı istinaf isteminin esastan reddine, Davacı istinaf isteminin ise Manevi yönünden kabulü ile davacılar lehine ayrı ayrı 17.500 TL’şer Manevi Tazminata karar verildiği, bu kararın davacı vekilince temyize getirildiği, temyize getirilen karar ve temyiz sebepleri dikkate alındığında hükmedilen iş bu tazminat miktarlarının ayrı ayrı temyiz sınırının altında kaldığı açıktır.
O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti olmayıp, davalı vekilinin temyiz itirazlarının H.M.K."nun 362/1-a maddesi uyarınca KESİNLİKTEN REDDİNE, dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 15/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.