MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik ve dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanıkların katılan ..."den kiraladıkları.... plaka sayılı araçla ilgili kanun hükmü gereği aksi sabit oluncaya kadar geçerli resmi belgede sahtecilik ile katılan ... ve katılan ..."a yönelik nitelikli dolandırıcılık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıkların ..... plaka sayılı araçla ilgili olarak ..... Noterliğinde sahte belgelerle 28/02/2008 tarih 7196 sayılı sahte vekaletnameyi düzenletmek dışında sahte kimlikle kira sözleşmesi ve araç satış sözleşmesi de imzaladıkları ve eylemlerinin TCK"nın 204/1-3, 43. maddelerine uyan zincirleme biçimde kanun hükmü gereği aksi sabit oluncaya kadar geçerli resmi belgede sahtecilik suçunu oluşturduğu gözetilmeden, zincirleme suç hükmü uygulanmayarak eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklara yüklenen suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasıfları tayin edilmiş, temel cezayı teşdit gerekçesi ile resmi belgede sahtecilik suçunda cezayı artırıcı sebebin nitelik ve derecesi,başkaca cezaları artırıcı ve azaltıcı nedenlerin bulunmadığı takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştirilen husus dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanıkların yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2-Sanıkların .... plaka sayılı araçla ilgili zincirleme biçimde kanun hükmü gereği aksi sabit oluncaya kadar geçerli resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Temel cezanın tayini sırasında hükmün (3) no.lu fıkrasında uygulama maddesi olan TCK"nın 204/1. maddesinin gösterilmemesi, mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiş,5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanıkların yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanıklar hakkında TCK"nun 204/3 madde ve fıkrası uyarınca belirlenen 3 yıl 9 ay hapis cezasından TCK"nun 43. maddesi uyarınca 1/4 oranında artırım yapılırken “3 yıl 20 ay 7 gün hapis” cezası yerine “4 yıl 8 ay 7 gün hapis” cezasına hükmolunması suretiyle fazla ceza tayini,
Yasaya aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Yasanın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;(3) no.lu hüküm fıkrasındaki “... 4 YIL 8 AY 7 GÜN...”sonuç hapis cezasının “3 yıl 20 ay 7 gün hapis” olarak değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3-Sanıkların,.... plaka sayılı katılan ... adına kayıtlı aracı katılan ..."dan kiralama eylemlerine ilişkin dolandırıcılık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Sanıkların, katılan ..."a ait işyerinden oğlu ... adına kayıtlı aracı kiraladıkları sırada sanıklardan ..."in gerçek kimliğini kullandıkları (herhangi bir hileli hareketlerinin bulunmadığı) bilahare iade etmeyerek sahte belgelerle sattıklarının anlaşılması karşısında;eylemin sahte kimlik kullanılmaması nedeniyle dolandırıcılık suçunu oluşturmayıp hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bentler arasında yer alan uzlaşma kapsamına alınan TCK"nın 155/1.madde ve fıkrasında öngörülen “güveni kötüye kullanma” suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfında hataya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.