Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2017/1390 Esas 2017/1549 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasındaki davadan dolayı Hukuk Mahkemesinden verilen 26.03.2015 gün ve 288-495 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar tarafından istenilmiş olmakla, dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.

-KARAR-



Dava, 20.09.2013 günlü dilekçe ile değer gösterilmeden açılmış, yargılama sonunda davalı ... bakımından 1.378,33-TL, davalı ... bakımından 1.102,65-TL ecrimisil isteğinin kabulüne 26.03.2015 tarihinde karar verilmiş, karar davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Bilindiği üzere; 1086 sayılı HUMK"un 5219 sayılı Yasa ile değişik 427/2 maddesi uyarınca 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080.00.TL"den az olan davalara ait yerel mahkeme kararlarına karşı temyiz yoluna gidilemeyeceği öngörülmüştür. Kararı temyiz eden davalı ..."dan 1.378.33 TL. 1.102.65 TL. ecrimisilin tahsiline karar verilmiş olup kabul edilen edilen miktar temyiz kesinlik sınırı olan 2.080,00 TL"nin altında kaldığı anlaşılmaktadır
Öte yandan, temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedinyle temyiz kabiliyeti olmayan kararlara karşı temyiz isteği yönünden mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay"da da bir karar verilebilir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle, eldeki dava bakımından (6100 sayılı Yasanın 3. maddesi yollamasıyla) davalı tarafın temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine,30.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.