Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9080 Esas 2018/3038 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/9080
Karar No: 2018/3038
Karar Tarihi: 19.03.2018

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9080 Esas 2018/3038 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talep etti. Mahkeme, davayı kısmen kabul ederek, davalı Hazineden alınacak 1.113,37 TL maddi ve 2.250 TL manevi tazminatın davacıya verilmesine karar verdi. Davacı ve davalı vekilleri karara itiraz etti. Davacı vekilinin temyiz isteği reddedildi. Davalı vekilinin itirazlarına ise kısmen hak verildi. Davacı, belge sunamadığı için kazanç kaybı konusunda Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı tarafından belirlenen net asgari ücret miktarı üzerinden 1.075,56 TL gelir kaybı olarak ödenmesi gerektiği halde, bilirkişi raporuna dayanılarak fazla maddi tazminata hükmedilmiştir. Bu nedenle kararın bozulmasına karar verilmiştir. Ancak düzeltilebilir olduğu için kesin karar verilmeden önce yeniden yargılama yapılmadan, davacı lehine hükmolunan tazminatın miktarı 1.075,56 TL'ye indirilmelidir.
Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’un 310. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi
- 5320 sayılı Kanunun 8/

12. Ceza Dairesi 2017/9080 E. , 2018/3038 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 1.113.37 TL maddi, 2.250 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-)Davacı vekilinin temyiz talebine ilişkin yapılan incelemede;
Davacı vekilinin, 02/10/2015 tarihinde yüzüne karşı verilen hükmü, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 310. maddesindeki bir haftalık yasal temyiz süresinden sonra 15/10/2015 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, davacı vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak, REDDİNE,
2-)Davalı vekilinin temyiz talebine ilişkin yapılan incelemede;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Geliri ve tutuklu kaldığı döneme ilişkin kazanç kaybı miktarı konusunda itibar edilebilecek herhangi bir belge ibraz edemeyen davacının, bahse konu döneme ilişkin olarak Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca 16 yaşından büyükler için belirlenen net asgari ücret miktarları üzerinden hesaplanacak 1.075.56 TL"nin gelir kaybı olarak ödenmesine karar verilmesi gerekirken, hatalı bilirkişi raporuna dayanılarak bu miktarın üstünde olacak şekilde ""1.113.37""TL olarak tayin edilmesi suretiyle, davacı lehine fazla maddi tazminata hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 1. bendinde davacı lehine hükmolunan maddi tazminat miktarının ""1.075.56"" TL"yeindirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.