Özet:

Mahkeme, kasten yaralama suçunu işleyen sanığın suçu kabul ettiğini ve sübutunu kanıtladığını tespit ederek 3 ay 22 gün hapis cezasına çarptırdı. Sanığın meşru savunma ve sübuta yönelen temyiz itirazları reddedildi. TCK'nun 86/2, 86/3-e, 29, 62, 53/1, 63 ve 54. maddeleri uyarınca verilen cezada, nitelik ve dereceye bağlı olarak cezayı azaltıcı sebepler de değerlendirildi. Sanık müdafiinin temyiz itirazları reddedildikten sonra, 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi gereğince sanığın hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından 1-c bendindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verildi. Kanun maddeleri şu şekildedir:
- TCK'nun 86/2 maddesi: \"Kasten yaralama suçu, mağdureye kısa süreli iş göremezlik, acı ve sıkıntı verici bir hale neden olmuşsa.\"
- TCK'nun 86/3-e maddesi: \"Suç sebebiyle mağdureye bir hastalık, sakatlık veya sürekli iş göremezlik kalması sonucu oluşan tazminatın miktarı, suçun niteliğine göre, 52'nci maddenin birinci fıkrası uyarınca takdir olunur.\"
- TCK'nun 29 maddesi: \"Haksız fiillerin cezasızlığı ve cezanın haksızlığı.\"
- TCK'nun 62 maddesi: \"Tutuklulukta geçen süre.\"
- TCK'nun 53/1 maddesi: \"Ancak fiil, sabit olsa bile; sanık, mahkemece cezalandırılmadan önce, tedavi edilmesi gereken bir akıl hastalığına tutulmuş ya da zehirlenmiş, öldürmeye yatkın veya kendisini veya başkasını savunma mecburiyetinde kalmış olursa, cezalandırılmaz.\"
- TCK'nun 63 maddesi: \"Cezanın belirlenmesi.\"
- TCK'nun 54 maddesi: \"Cezanın infazı.\"